هدیه گفتمانی روز تنفیذ رهبری به روحانی

رهبر انقلاب اما در سخنان خود با تائید سخنان حسن روحانی درباره اعتدال و آیه ای که در این رابطه مطرح کرد، تفسیر خودشان را در یک کلمه مطرح و هدیه ای گفتمانی در روز تنفیذ به دولت روحانی دادند: منظور از "راه وسط همان اسلام است”

تنفیذ و تحلیف برگزار شد. روحانی با حکم رهبر انقلاب که به پیروی از مردم حکم تنفیذ داده شد، مشروعیت پیدا کرد. روز گذشته نیز در خانه مردم مقابل قرآن سوگند یاد کرد. جلسه ای در شأن جمهوری اسلامی برگزار شد و روحانی حرف های اصولی و اعتقادی خود را رسا و مقتدرانه در مقابل مهمانان داخلی و خارجی و دهها رسانه داخلی و خارجی مطرح کرد. هاشمی هم همدوش آمد. اما خبری از احمدی نژاد نبود. رئیس جمهور سابق آخرین حضور رسانه ای را نیز با حاشیه خاتمه داد.

روز گذشته حسن روحانی وعده اش را عملی ساخت و کابینه خود را معرفی کرد. علی لاریجانی این اقدام روحانی را «زرنگی» دانست که تصمیم دارد زمان را از دست ندهد. ترکیب کابینه به گمانه زنی رسانه ها نزدیک بود. ترکیب وزرای پیشنهادی نشان می دهد که از همه جریان ها در کابینه حضور دارند. از پورمحمدی اصولگرا و رحمانی فضلی نزدیک به علی لاریجانی گرفته تا سلطانی فر اعتماد ملی و زنگنه اصلاح طلب و علوی نزدیک به رضائی. با این حال اغلب از رفقای گعده ای و گرمابه و گلستانی رئیس جمهور محسوب می شوند. جز این نیز انتظار نمی رفت. شاید هم اجتناب ناپذیر باشد.

کابینه روحانی هر چه هست در نگاه اول کارآمد نشان می دهد. پیر اما با تجربه. کمترین سن و سال برای طیب نیا و ظریف است که ۵۳ ساله اند. متوسط سنی کابینه پیشنهادی ۱۰ سال از دولت قبلی بیشتر است؛ ۵۷ سال. البته برای انتخاب چهره های شناخته شده و آزمون پس داده و با تجربه خیلی نمی توان انتظار دولت جوان داشت. این افراد در دولت هاشمی جوان بودند. امروز که به این دولت منتقل شدند بیش از ۱۶ سال گذشته است.

کابینه پیشنهادی حسن روحانی اغلب با سابقه اصلاحات و کارگزاران هستند. جز این هم انتظاری نیست. کابینه فراجناحی ممکن نیست. شاید هم معقول و منطقی نیز نباشد. مهم حسن سابقه و کارآمدی است. تیم اجرائی که بتواند شعارهای روحانی را محقق سازد.

اما کابینه روحانی چند ویژگی مشترک دارند. فارغ از گرایش های سیاسی نسبتاًً متنوع آنها، اما دارای یک پس زمینه مشترک هستند. راست سنتی اما مدرن. بخش عمده دولت پیشنهادی روحانی یا راست سنتی هستند یا کارگزارن. کارگزاران در اقتصاد و سیاست همان راست سنتی مدرن است.
از کف بازار آمده و معتقد به اقتصاد بازار. معتقد به آزادی مدیریت شده و مهندسی مشارکت های اجتماعی. ارتباط با غرب به حکم توسعه و به بهانه رشداقتصادی. توسعه گرائی بجای استقلال طلبی.

کابینه روحانی قابل ارزیابی است. وزرا و مشاورین را می توان از سوابقشان ارزیابی کرد و این نکته کلیدی برای ارزیابی مجلس است.
اما یک ویژگی مشترک دیگر در میان اعضای کابینه روحانی چشمگیر است. تعداد معناداری از وزرای پیشنهادی دارای سابقه اطلاعاتی اند که البته این نیز به خودی خود بد نیست. حتی می تواند یک فرصت و امتیاز محسوب شود. گرچه همین امتیاز نیز چند و چون زیاد دارد. در هر حال این نیز قابل پیش بینی بود. نقش آقای عباد و حاج آقا یونسی و برادر آشنا ... را نباید نادیده گرفت. شاید کمترین سابقه کار امنیتی و اطلاعاتی را وزیر اطلاعات پیشنهادی آقای روحانی دارد.

تک و توک وزرایی هم هستند که از همین امروز باید خودشان را برای مواجهه با رسانه های منتقد و نمایندهای مجلس آماده کنند. زنگنه و ربیعی و منفرد و نعمت زاده شاید از این دست باشند. یکی با سابقه قرارداد مساله دار کرسنت و بیع متقابل. دیگری با نقش ابهام آمیز در ماجرای کوی دانشگاه. دیگری با سابقه قراردادهای خاص و آن یکی جنجال قتل های زنجیره ای و خدا رحمت کند سعید امامی و ماجرای خانواده محترمشان را. ابهاماتی است؛ شاید فرصتی باشد برای پاسخ دادن و رفع شدن برای همیشه.

اما در مجموع این کابینه قابل دفاع است. اکثریت اعضا شناخته شده اند و با تجربه و کارآمد. کابینه تا حد قابل قبولی با حسن روحانی و برنامه های وی همگرا است. البته شرایط کشور نیز همراهی و همکاری و مثبت نگری مجلس با دولت را می طلبد. اگر هم جائی نقد است باید از جنس نگرانی برای اهداف مدنظر رئیس جمهور محترم باشد. رونق اقتصادی را بدون پیشرفت و عدالت نمی توان انتظار داشت. دیپلماسی عالمانه و اصولی بدون عزت و حکمت میسور نیست. نقد کابینه نیز باید با همین شاخص ها صورت گیرد.

هدیه گفتمانی رهبری در روز تنفیذ
حسن روحانی از جمله روسای جمهوری است که گفتمان خود را بعد از روی کار آمدن ایجاد کرده است. به نام اعتدال رای آورد اما کمتر کسی خبر داشت که منظور وی از اعتدال چیست. خیلی ها هم پیشنهاد و توصیه دلسوزانه کردند که هر چه زودتر نگاه خود را به مساله اعتدال توضیح دهد و تبیین کند.

برخی اعتدال را خلاف عدالت خواهی می دانستند. برخی دیگر اعتدال را صفت روشی خواندند نه صفت بینشی. برخی نیز اعتدال را شعار ظاهری و بدون پشتوانه معرفتی شمردند. حسن روحانی خود نیز درباره اعتدال و تبیین آن کمتر سخن گفته بود تا روز تنفیذ. تعاریف دکتر روحانی از واژه اعتدال و اینکه اعتدال خلاف اصولگرائی نیست مقدمه ای شد تا رهبر انقلاب تعریف کامل و اما خلاصه و تک کلمه ای از این موضوع ارائه دهند.

رئیس جمهور با بیان اینکه اعتدال مشخصه بارز فرهنگ ایرانی – اسلامی است، خاطرنشان کرد: اعتدال به معنای عدول از اصول و محافظه‌کاری در برابر تغییر و تحول نیست، بلکه اعتدال رویکردی خردمندانه، فعالانه و صبورانه در جامعه برای دور شدن از ورطه افراط و تفریط است.

رئیس جمهور در مراسم تنفیذ آیات و روایاتی را به عنوان تعبیر قرآنی از اعتدال ارئه کرد: "و کذلک جعلناکم امة وسطاً ” ما شما را امتی وسط قرار دادیم"
رهبر انقلاب اما در سخنان خود با تائید سخنان حسن روحانی درباره اعتدال و آیه ای که در این رابطه مطرح کرد، تفسیر خودشان را در یک کلمه مطرح و هدیه ای گفتمانی در روز تنفیذ به دولت روحانی دادند: منظور از "راه وسط همان اسلام است”

منبع:الف