سایت مشرق با اختصاص ستونی به عنوان آزاد اندیشی، همانند گذشته به طرح مطالب مهدی نصیری می پردازد: کوتاه نگاری هایی درباره فلسفه و عرفان (1) مقصود از فلسفه و عرفان مورد نقد چیست؟

ملاحظه کتاب ناب:
گرچه بدون تردید مباحث علمی ارتباطی به اشخاص ندارد.
اما:
انچه از سایت مشرق عجیب است که چرا این مقدار به آقای نصیری پر وبال می دهد. شماخوب می دانید جای این مسائل در مکان علمی است، نه در سایت عمومی.

وانگهی اگر استدلالی بیان می شد خوب بود. جناب نصیری بیان فتوای خودش را بدون هیچ استدلالی می گوید. باز اگر فردی اهل مراتب شناخته شده علمی بود، قابل تصور منطقی بود تا دیدگاه عالمی مورد قبول اشنایان به این علوم،طرح شود و بلااشکال بود.

اما این مقدار بال وپر دادن برای بیان مطالب ایشان - و در اصل مطالب آقای شیخ حسن میلانی- جای سوال جدی از سایت مشرق است.

برای روشن شدن موضوع تعجب:
اگر فردی که نا اشنا به مبانی علمی فقهی باشد و نظر خود را بگوید که ولایت فقیه را قبول ندارم و....،این قدر بها به او می دادید؟
اگر فردی نااشنا به مبانی سیاست،بگوید نظر من این است که باید با اسرائیل رابطه داشته باشیم،باز مطالب اورا این چنین با بخش ویژه بال و پر می دادید؟
بدون تردید طرح مسائل علمی در مکان خود حتی با رد دیدگاه علمی حتی بزرگان مبارک و باعث رشد علم است، اما نه در فضای مخاطب عمومی و آن هم بدون استدلال و ارائه شکل مار و بدون هیچ استدلالی....

می دانید دیدگاه بزرگانی از جمله امام را درمورد این مسائل

آیا باید این مقدار سهل انگارانه با مسئله برخورد کرد؟