محمود واعظی: انتشار خبرنامه «همایش‌های بین‌المللی قرآنی» با هدف راه‌اندازی نهضت ترجمه معکوس

 

به گزارش "پایگاه اطلاع رسانی کتاب ناب" به نقل از ایکنا ، ماهنامه «همایش‌های علمی بین‌المللی و ملی (قرآن، دین و فلسفه)» چندی است در راستای شناسایی به‌هنگام رویدادهای علمی قرآنی داخل و خارج کشور در عرصه دانشگاهی از سوی گروه توسعه همکاری‌های علمی و بین‌المللی قرآنی وزارت علوم،‌ تحقیقات و فناوری منتشر می‌شود. ماهنامه‌ای که به‌راستی به پر کردن خلأیی که در این زمینه بوده همت گماشته است، در همین رابطه به سراغ محمود واعظی، دبیر کارگروه توسعه همکاری‌های علمی و بین‌المللی قرآنی رفتیم تا سخنان وی را به‌عنوان مسئول این کار جویا شویم، آنچه در ادامه می‌آید مشروح سخنان ایشان در همین رابطه است:

ایکنا: چه اهدافی از تدوین این کتاب دنبال می‌شد؟

هدف، خلأ و ضرورتی که برای تدوین این کتاب و راه‌‌اندازی خبرنامه‌ همایش‌ها و نشست‌های قرآنی در سطح بین‌الملل حس کردیم این بود که متأسفانه جمهوری اسلامی علی‌رغم برخورداری از حداقل ۶ هزار مؤسسه آموزش عالی که روی سایت وزارت علوم می‌توانید ببینید، دانشگاه‌هایی مثل دانشگاه تهران، تربیت مدرس و علامه و این همه دانشگاه، پژوهشکده، آموزشکده، اندیشکده و ... که در نظام جمهوری اسلامی ثبت کردیم اما خلأ مهم برجای مانده این است که پای علوم و دانش ما، به زبان فارسی قفل شده است، معنایش این است که چون به زبان فارسی تألیف و نوشته می‌شوند در داخل جمهوری اسلامی ایران محصور می‌شوند، کسی آن سوی آب‌ها از اطلاعاتی که اینجا در یک دانشکده ما تولید می‌شود بی‌‌خبر است. چرا؟ چون مخاطبان ما در جهان اسلام، مخاطبانی که به زبان فارسی صحبت می‌کنند، حداکثر ۲۰۰ یا ۲۵۰ میلیون بیشتر نیستند، اما مخاطبان زبان عربی و انگلیسی میلیاردی هستند، ‌زبان انگلیسی زبان رسمی بین‌المللی جهان است.

تولید و مصرف علمی درون‌زا

متأسفانه در دانشگاه‌های ما اولاً اشکال کار این است که اساتید و دانشجویان تمرکزشان بر زبان فارسی است. تولید و مصرفمان درون‌زاست؛ حداکثر آن است که پایان‌نامه‌ای بسیار خوب در زمینه قرآن تألیف می‌شود، یک نظریه بسیار عالی ارائه می‌شود،‌ بعد هم در یک جلسه دفاع رساله دکتری در یک دانشکده‌ای مثل دانشکده الهیات دانشگاه تهران دفاع می‌شود و آخر خط آن هم این است که وقتی دفاع شد مقاله‌ای از آن بیرون می‌آید که در یک مجله فارسی چاپ می‌شود و اصل آن هم در کتابخانه دانشکده بایگانی می‌شود. در آخر، همین است.

اما رقیب‌های ما در جهان چه کار می‌کنند؟ پایان‌نامه‌ای که به زبان عربی در یک کشور تألیف می‌کنند جهت‌دار و هدف‌دار تنظیم می‌کنند، زمانی که قرار است این پایان‌نامه تألیف شود از زمانی که موضوعش تصویب می‌شود، ناشر آن هم مشخص است که در کشورهای دیگر کدام ناشر می‌خواهد آن را چاپ کند، چون زبانش عربی است. زبان جهان اسلام زبان عربی است. ببینید در دفاع و چاپ پایان‌نامه دانشجوی آن‌ها چقدر تفاوت وجود دارد؟،‌ فرض‌ کنید یک دانشجوی دکتری در تونس یا سعودی، وقتی پایان‌‌نامه‌اش را دفاع می‌کند از زمان دفاع، بلافاصله غلط گیری‌هایش که انجام شد برای چاپ می‌رود. اصل و مقالات پایان‌نامه به زبان عربی چاپ می‌شود و در همه جهان اسلام قابل استفاده است.

گاهی اوقات پایان‌نامه‌ای از آن‌ها ضد مکتب اهل بیت(ع) و ضد منافع ایران است که به راحتی علیه ما در دنیا منتشر می‌شود، بعد هم یا خبردار نمی‌شویم و یا خبردار هم که می‌شویم و دفاعیه می‌نویسیم آن را به زبان فارسی در یک روزنامه فارسی چاپ می‌کنیم و به جایی منتشر نمی‌شود.

بی‌توجهی‌مان به زبان جهان اسلام

پس نکته اول اینکه ما متأسفانه در سطح جمهوری اسلامی ایران، تلاش نکردیم که بتوانیم با زبان جهان اسلام مطلب بنویسیم و سخنرانی کنیم و تولید دانشمان را به زبان جهان اسلام منتشر کنیم. این نکته اول برجای مانده است و هدف ما این بوده که آن جنبه را کمی تقویت کنیم.

نکته دوم این است که دوستان و اساتید ما به همان دلیل اول، خبر ندارند که در سطح بین‌الملل چه می‌گذرد، بعضی‌ها هم که دغدغه‌ای دارند و علاقه‌مند هستند که در همایش‌ها و نشست‌های بین‌المللی قرآنی در سطح جهان شرکت کنند خبر ندارند. متأسفانه هیچ کس در جمهوری اسلامی ایران تلاش نکرده که خبرنامه همایش‌های بین‌المللی را در حوزه قرآن منتشر کند. این موضوع روی زمین مانده بود. ممکن است‌ همایشی قرار باشد سه ماه دیگر در الجزایر برگزار شود و خبری به ایکنا برسد و آن را منتشر کنند اما اینگونه نیست که مجموعه همایش‌ها را کسی رصد کند و ببیند که در دنیا چه خبر است.‌ به‌طور مثال در کشور پرتغال بیش از ۱۰ سال است که همایش «معنویت» برگزار می‌شود و اصلاً ما بی‌خبر هستیم. اگر قرار باشد کسی در دنیا معنویت را معرفی کند ما نمی‌توانیم؟ اساتید ما نمی‌توانند؟ اما بی‌خبر هستند که چنین همایشی کجاست و چه کسی آن را برگزار می‌کند؟ سابقه‌اش کجاست؟. از اینطور همایش‌ها در دنیا فراوان برگزار می‌شود. یا فرض کنید پیرامون خود قرآن کریم، همایش قرآن و چالش‌های معاصر در مالزی، اندونزی، تانزانیا و کشورهای متعددی برگزار می‌شود ولی اساتید ما متأسفانه جسته گریخته آن هم از کسی دست دوم و سوم مطلع می‌شوند و غالباً مطلع نیستند.

ما در این دو زمینه احساس می‌کردیم که خلأیی وجود دارد و تصمیم گرفتیم خبرنامه‌ همایش‌ها و نشست‌های بین‌المللی را آماده کنیم. این کار از آخر ۹۲ و در حقیقت اول ۹۳ شروع شد و به‌صورت دو هفته‌نامه الکترونیکی آماده و در فضای مجازی منتشر می‌شود.

معرفی حداقل ۲۰ همایش بین‌المللی در هر خبرنامه

از اول ۹۳ شروع به ارسال خبرنامه کردیم. در هر شماره‌ای که آماده می‌شود تقریباً حداقل ۲۰ همایش‌ بین‌المللی را در زمینه قرآن، دین، فلسفه و کلام معرفی می‌کنیم. در این ۱۴ ماه، این مجموعه را یک جا چاپ کردیم و کتاب «همایش‌هایی علمی بین‌المللی و ملی قرآن، دین و فلسفه» حاصل معرفی نشست‌ها و همایش‌های بین‌المللی در سطح جهان است. بعضی از همایش‌ها هنوز برگزار نشده و مربوط به سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ است؛ بعضی‌ها هم برگزار شده؛ اما برای من مهم این بود که جامعه دانشگاهی یک بار ببیند که چه همایش‌هایی با چه موضوعاتی و در چه کشورهایی و با چه پیشینیه‌ای برگزار می‌شو، چون ما همه این مشخصات را ریز به ریز آورده‌ایم. عنوان همایش،‌ زمان همایش، زمان دریافت مقاله، زمان ارزیابی و نتایج مشخص شده و محورهای اصلی و فرعی را ترجمه کردیم. از کشورهای مختلف همایش‌‌های مختلف را گردآوری کردیم. الان شماره ۲۲ خبرنامه را در دست داریم که آماده شده است. این ۲۲ شماره در یک جلد کتاب ۶۰۰ صفحه‌ای آماده شد که دیروز در وزارت علوم تقدیم مسئولان شد. امیدواریم بتوانیم تا پایان سال یک تحلیل هم روی همایش‌های بین‌المللی بگذاریم و راهکارهایی که باید بر اساس آن راهکارها برنامه همایش‌های آینده‌مان را ترسیم کنیم را ارائه دهیم.

طریقه دریافت خبرنامه‌ها

ایکنا: چگونه می‌توان به این خبرنامه دسترسی پیدا کرد؟

پژوهشگران یک ایمیل حاوی درخواست به نشانی quran@msrt.ir که مربوط به مرکز هماهنگی و توسعه پژوهش و آموزش‌های قرآنی کشور مستقر در وزات علوم است ارسال کنند. اگر به این نشانی، ایمیل درخواست ارسال شود برایشان خبرنامه‌ها ارسال می‌شود.

در حال حاضر چند صد نفر از اساتید عضو هستند و مرتب برایشان خبرنامه را ارسال می‌کنیم. فایل آن آماده می‌شود و هر شماره‌ای تقریباً ۳۰، ۴۰ صفحه‌ دارد و هر صفحه‌ به تفکیک ویژه یک همایش بین‌المللی است. بسیاری از همایش‌ها برای شش، هفت ماه آینده است. در حال حاضر بسیاری از اساتید در این خبرنامه عضو هستند، مقاله آماده می‌کنند ترجمه می‌شود،‌ شرکت می‌کنند و گاهی هزینه‌هایش را هم کشورهای برگزار کننده همایش می‌دهند. هدف آن است که مشارکتمان در همایش‌‌های بین‌المللی بیشتر شود و در حقیقت دانشی که در ایران تولید می‌شود در داخل کشور حبس نشود و آن طرف آب هم بتوان اطلاع‌رسانی کرد و به دست علاقه‌‌مندانش رساند.

ایکنا: با توجه به ضعف دانشجویانمان در زبان عربی، آیا می‌توان مخاطب این خبرنامه را صرفاً اساتید دانست؟

ضعف عربی دانشجویان را قبول دارم؛ اما همین قدر که دانشجویان ضعف دارند بعضی‌ها هم قوت دارند اینطور نیست که همه ضعیف باشند. بعضی از دانشجویان خوب ما خودشان در زمینه زبان عربی کار کرده‌اند. دانشگاه همه چیز را به انسان نمی‌دهد،‌ در دانشگاه ۲۰، ۴۰ واحد درسی پاس می‌شود، صد و اندی واحد هم در مقطع کارشناسی گذرانده می‌شود، اینکه درس نیست. امروز در دنیا کسانی موفق هستند که خودشان تلاش می‌کنند. یک ساعت درس می‌خوانند ۱۰ ساعت تحقیق می‌کنند. بعضی از دانشجویان خوب ما اتفاقاً در این زمینه کار کرده‌اند، زبانشان قوی است و مقاله می‌نویسند.

وزارت علوم شرایطی برای جذب اساتید مسلط به زبان‌ها بگذارد

از دانشجویان مهم‌تر، اساتید هستند. خیلی از اساتید ما در این زمینه‌ها می‌نویسند ولی اطلاع ندارند خیلی‌ها هم اهل نوشتن نیستند که البته مهم هم هستند، باید تشویق شوند.‌ وزارت علوم باید شرایطی بگذارد که اساتید به زبان‌ها مسلط باشند. استاد دانشگاه نمی‌شود که زبان انگلیسی بلد نباشد. استاد دانشکده الهیات نمی‌شود زبان عربی بلد نباشد.

زبان اول الهیات فارسی نیست

زبان اول الهیات فارسی نیست، زبان اول الهیات عربی است، قرآن و حدیث ما به زبان عربی است، نمی‌توانیم حدیث را بخوانیم، ترجمه کنیم و بعد هم توضیح بدهیم چون ‌خود این متن عربی است. تمام دانشگاه‌های جهان اسلام در دانشکده‌های الهیات اول عربی‌شان تکمیل می‌شود و به زبان عربی هم صحبت می‌کنند؛ چنین چیزی منافاتی با زبان ملی ما که فارسی است ندارد. چون رشته ما، رشته‌ الهیات است و ریشه الهیات در زبان عربی است؛ لذا باید در این زمینه برای اساتید و دانشجویان تشویق و شرایطی بگذارند که اگر واقعاً می‌خواهند رشد کنند، کسانی رشد کنند که به زبان‌ها علاقه‌مند باشند تا بتوانند ارتباط ایران را با خارج کشور برقرار کنند؛ الان ارتباطمان برقرار نیست.

ما بیش از سه میلیون دانشجو داریم ولی متأسفانه ارتباطات مثلاً وایبر و واتس‌آپ و تلگراممان را ببینید چند درصد آن با خارج از کشور است؟ اما پمپاژ خبر و بنگاه‌های خبری شبکه‌های اجتماعی علیه جمهوری اسلامی ایران به زبان‌های غیر فارسی بدانید که چند میلیون در روز است. از کجاها تولید می‌شود؟ عمده‌شان دانشجویان کشورهای خارجی هستند و ما متأسفانه در این زمینه چون اهتمام نداریم و جدیت نداشتیم ضربه‌هایش را هم می‌خوریم.

اطلاع‌رسانی شبکه‌ای ما فعال نیست

در همه کشورهای همسایه، ارتباطات ما یا ارتباطات تجاری در سطح پایینی است یا اصلاً نیست، ارتباطات فرهنگی برای پاسخ‌گویی به شبهات، برای معرفی تولیدات، افکار و نوآوری‌هایمان نداریم، یک خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) در جمهوری اسلامی‌مان داریم که تنها خبرگزاری قرآنی است و در کشورهای دیگر اصلاً ندارند. همین ایکنا که با بیش از ۳۰ زبان کار می‌کند در همین کشورهای همسایه اگر بپرسید ایکنا را می‌شناسید می‌گویند نه!، چون اطلاع‌رسانی شبکه‌ای ما فعال نیست. در جهان اسلام مگر چه تعداد خبرگزاری قرآنی داریم؟.

بهترین محصولات ایران، در کشور می‌ماند

می‌خواهم بگویم چون ارتباط نداریم، چون دانشجویانمان ارتباط ندارند چون اساتیدمان به زبان فارسی مأنوش هستند و با جهان بین‌الملل ارتباط ندارند بهترین محصولات جمهوری اسلامی ایران هم در کشور می‌ماند، چرا؟ چون این کار دانشجویی و ارتباطی می‌خواهد. الان دنیای ارتباطات است و ارتباطات ابزار می‌خواهد، ابزار ارتباطات زبان است. هم برای دانشجویان و هم برای اساتید در این زمینه باید کار کرد تا این خلأ مقداری پر شود.

امیدواریم خبرنامه‌ای که آماده شده و کاری که شروع شده و به جلو می‌رود مورد اقبال واقع شود و دانشجویان و اساتیدمان برای حضور در مجامع بین‌المللی ترغیب شوند و به نقطه‌ای برسیم که هم‌سطح کشورهای دیگر اسلامی به جهان اسلام خوراک روزانه معنوی و فکری بدهیم؛ الان اینگونه نیست.

راه‌اندازی نهضت ترجمه معکوس در سطح جهان

بهترین کتاب‌های ما به زبان فارسی است و روی میز نمایشگاه‌هایمان است، یا در میدان انقلاب به فروش می‌رود، این سطح که سطح بین‌المللی نمی‌شود؛ بنابراین باید در این زمینه تلاش جدی کنیم و جمهوری اسلامی ایران باید یک نهضت ترجمه معکوس را در فراگیری زبان کلید بزند که بتوانیم تولید علمی که در جمهوری اسلامی ایران انجام می‌شود را به سطح بین‌الملل انتقال بدهیم.

استقبال بسیار خوب جامعه دانشگاهی

ایکنا: این کار مبارکی که شروع کرده‌اید تابحال دارای چه ثمراتی بوده است؟

نتیجه آن خبرنامه این بوده که هر کسی شنیده چنین خبرنامه‌ای تولید می‌شود حتماً از ما نشانی گرفته و اصرار کرده که حتماً به‌طور مرتب برایش ارسال شود. الحمدالله در همین یک سالی که از عمر این خبرنامه گذشته، اطلاع‌رسانی‌ها باعث شده که سیلی از اساتیدمان در مجامع بین‌المللی مقاله بدهند، مقالاتشان آن سوی آب‌ها منتشر شود و حضور پیدا کنند؛ این حداقل‌ها است.

در اندونزی اخیراً برنامه‌ای داشتیم، در آنکارا هم همین طور. همایش‌هایی بوده که اطلاع‌رسانی ‌کردیم، بعضی از اساتید هم با ما مرتبط بودند و حتی از ما مطلب می‌خواستند. استقبال جامعه دانشجویی در این زمینه بسیار خوب بود. برای این کار نه نهادی پای کار بوده و نه بودجه سرسام‌آوری داشتیم، فقط یک نفر نیروی پاره‌وقت اما مسلط به زبان داشتیم که در این زمینه زحمت کشید و توانست با دنیای اطلاع‌رسانی راحت‌ترین ارتباط را برقرار کند، مطالب را منسجم و سریع در قالب خبرنامه منتقل کند و به جای خبرهای تکراری که در مجلات و روزنامه‌ها می‌زنند به‌روزترین همایش‌هایی که در جهان اعلام می‌شود را ترجمه می‌کند و در خبرنامه می‌گذارد و به اساتید می‌دهد. این خبرنامه الحمدالله منشأ ثمرات زیادی بوده است. هنوز در آغاز کار هستیم، امیدواریم که عزیزان هم زبان‌دان باشند و هم برای اینکه مقالاتی که می‌فرستند تصویب بشود و در خارج از کشور مورد نظر قرار بگیرد، با فضای بین‌المللی آشنا بشوند.

محدودیت اول، «همت» است

ایکنا: در تولید خبرنامه با چه محدودیت‌های مواجه بودید؟

محدودیت اول ما در این طور کارها به نظر من «همت» است. در جمهوری اسلامی محدودیتی نیست، الحمدالله همه چیز فراهم است؛ آن چیزی که نیست همت، عزم و اراده و توقع زیاد داشتن است. هر کدام از کارهای ما که انجام نمی‌شود به خاطر زیاد بودن توقعات ما است که نظام برایمان انجام بدهد، خودمان کمتر کار می‌کنیم.

باید از امثال زاکزاکی‌‌ها در کشورهای مختلف یاد بگیریم، آن‌ها یک نفر بودند رفتند و میلیون‌ها نفر شدند. آن‌ها آدم‌هایی نبودند که توقعی داشته باشند، کم‌توقع هم نبودند بلکه بی‌توقع بودند. بدون هیچ توقعی اتفاقاً پر کار هم بودند؛ هم پر کار و هم بدون توقع. شب و روز هم نداشتند و موجب ثمراتی شدند که امسال در مراسم اربعین بیش از ۵ میلیون نفر از گوشه و کنار به نام امام حسین(ع) مراسم اربعین را از شهرهای مختلف می‌آیند و در حسینیه بقیةالله(عج) برگزار می‌کنند. ما در جمهوری اسلامی ایران نسبت به آن‌ها همه چیز داریم؛ آن‌ها هیچ چیز نداشتند. در کشورهایی که همه‌اش ممنوعیت، محصور، اشغال و مانع‌تراشی، گلوله و زندان بوده، به نظر من در جمهوری اسلامی ایران اگر کاری انجام نشده بی‌همتی بنده نوعی بوده، مثل بنده هم زیاد هستند. حواسمان سراغ اشتغالات جانبی می‌رود، مسائل جانبی بی‌خاصیت و حرف‌هایی که خیلی برای معرفی نظام جمهوری اسلامی ایران مثمر نیست و بعضی از کارهای مهم بر زمین می‌ماند.

در دانشگاه، ما نمی‌توانیم زبان عربی را محکم تدریس کنیم؟ چه مشکلی داریم؟ گیرمان کجاست؟ کسی جلویمان را می‌گیرد؟ کسی مانع شده؟ کسی فتوای حرمت داده؟ اتفاقاً همه هم تشویق می‌کنند. مرحوم آیت‌الله بروجردی تا لحظه آخر عمرشان تأکید داشتند دارالتقریب مصر را تعطیل نکنید، بروید زبان‌های خارجی را یاد بگیرید. چنین مواردی بی‌همتی ما است. شکوه و گلایه از «خود» است. من خودم را می‌گویم، بقیه نهادها و سازمان‌ها هر کدام وظیفه خود را می‌دانند، ولی در این زمینه‌ها اگر بخواهیم بگوییم چه مانعی بوده، می‌گویم که همه چیز موجود بوده، آنی که نبوده یک همت و اراده و انگیزه بوده است.

ایکنا: در تألیف این اثر منابع پراکنده‌ای داشتید، دسترسی به منابع به چه صورتی بوده است؟

بسیاری از کشورها سایت‌هایی دارند و وزارت خارجه‌شان همایش‌های بین‌المللی‌شان را رسماً معرفی می‌کنند ما در ایران متأسفانه چنین چیزی نداریم. مثلا فرض کنید در کشور همسایه قطر و کویت و ... در سایت وزارت خارجه‌شان یک بخش همایش‌ها و نشست‌های بین‌المللی دارند، هر چیزی که بین‌المللی است و می‌خواهند در سطح بین‌المللی درگیر شود را آنجا اطلاع‌رسانی می‌کنند. مجموعه را برای سه، چهار و شش ماه آینده اطلاع‌رسانی می‌کنند.

بعضی از همایش‌ها هم که عموماً به زبان انگلیسی هستند معمولاً یک سایت برایشان راه‌اندازی می‌شود،‌ کافی است کلمه international conference را در فضای وب جست‌وجو کنید و با چندین هزار مورد مواجه شوید. از بین آن‌ها جست‌وجو کرده‌ایم و مواردی که کارشان با ما مرتبط بوده را پیدا کرده‌ایم. به طور مثال سایت وزارت فرهنگ و علوم کشور الجزائر بخش خاصی برای همایش‌ها و نشست‌های بین‌المللی‌شان دارد.

سایت‌های خاصی در این زمینه هستند که وظیفه‌شان همین اطلاع‌رسانی‌های منسجم همایش‌هاست. بعضی از سمینارها و همایش‌ها هم که وقتی قرار است که مثلاً دو سال آینده برگزار شوند سایتشان راه‌اندازی می‌شود؛ به‌صورت طبیعی الان در همه جای دنیا رسم است. زیاد به منابع مکتوب نیازی نداریم بیشتر محیط وب در این زمینه کمک‌کار ما بوده است.

عضویت‌ سازمان‌های بین‌المللی را هم داریم که با آن‌ها در تماس هستیم و از آن‌ها خواهش می‌کنیم اگر خبری در این زمینه‌ها دارند به ما گزارش بدهند؛ آن‌ها هم برای ما مرتب می‌فرستند.

یک بخشی هم رایزن‌های فرهنگی ما در خارج از کشور هستند، از آن‌ها هم خواهش کردیم به ما گزارش‌ها را بدهند؛ بنابراین یک جا و یک مرکز نمی‌تواند این کار را انجام بدهد، یک مقدار کار ارتباط گیری‌های بین‌المللی است که به ما کمک می‌کند بتوانیم این خبرنامه را به علاقه‌مندان تقدیم کنیم.

ایکنا: به‌عنوان سؤال آخر، چه برنامه‌هایی برای آینده‌ دارید؟

به نظرم می‌رسد که اطلاع‌رسانی هر چقدر مهم است جای خودش را دارد، ولی این کتاب ماده خام برای تحلیل است؛ یعنی باید این کتاب را آنالیز کنیم و ببینیم چه کشورهایی چه موضوعاتی و چرا برگزار می‌کنند؟ چرا کشور پرتقال همایش معنویت و جهان امروز را برگزار می‌کند؟ موضوع چیست؟ کشور پرتقال چه فهم بین‌المللی برای این موضوع دارد؟ این موارد را باید تحلیل کنیم، بعد از اینکه تحلیل کردیم و مشخص شد که سودگیری و اهداف آن‌ها کجاست؛ سپس راهکارهای پیشنهادیمان را برای سال ۹۵،۹۶ به نهادهای بین‌المللی‌مان بدهیم که شما به این دلیل در این زمینه‌ها کار کنید. بعضی از همایش‌های بین‌المللی می‌خواهند که پاسخ بین‌المللی داده شود، ما اصلاً خبر نداریم، نه از آن‌ها خبر داریم و نه جوابشان را می‌دهیم. در بعضی از همایش‌ها باید شرکت بشود، اینها باید تحلیل بشود و بعد از آن تحلیل راهکارهایی بیرون بیاید که بتوانیم به مجاری ذی‌ربط نظام‌مان بدهیم و بگوییم تحلیل ما این است و برای آینده اینگونه جلو بروید. یک مهندسی برگزاری همایش‌ها و نشست‌های بین‌المللی را لازم داریم؛ الان متأسفانه دیمی است. چهار نفر از یک دانشگاه، دانشکده و پژوهشگاهی در یک اتاق می‌نشیند و تصمیم می‌گیرند همایشی را برگزار کنند، کسی هم نیست که جلوی آن‌ها را بگیرد و ممیزی کند، این کار بدی است.

حداقل این است که اولویت‌بندی کنیم و بگوییم در این زمینه‌ها اولویت نظام جمهوری اسلامی ایران است. نمی‌توانیم جلوی آن‌ها را بگیریم ولی می‌توانیم پیشنهاد بدهیم که در این زمینه‌ها اولویت است. بهرحال راهکارهای کلان را معرفی کنیم شاید ان‌شاءالله خبرنامه در این زمینه‌ها مؤثر و مفید باشد.

عرصه بین‌الملل نیاز به ترجمه معکوس دارد

و سخن پایانی ...

از تلاش‌ها و اطلاع‌رسانی که همکاران و عزیزانمان در ایکنا دارند متشکرم، امیدوارم که ان‌شاءالله بیش از آن که به مسائل داخلی غیر مفید بپردازیم به عرصه بین‌الملل بپردازیم. عرصه بین‌الملل نیاز به ترجمه معکوس و حضور دارد، نیاز به ارتباطات به غیر زبان فارسی دارد.

امیدوارم دوستانی که این مطلب را می‌خوانند این درد را از درون ما احساس کنند. در سال ۹۴ فشاری که جهان اسلام و تشیع تحمل می‌کند بخاطر عدم حضور است. اگر ما، یعنی همه سه چهار میلیون دانشجو و اساتید در عرصه بین‌الملل حضور داشتیم بسیاری از شبهاتی که امروز به ایران وارد می‌شود و ما را متهم می‌کنند، بسیاری از حرف‌ها امروز نبود. عدم فعالیت و پاسخ‌دهی‌های مناسب ما و نداشتن زبان‌ بین‌المللی متأسفانه باعث شده که هر روز هزینه‌هایمان بیشتر باشد و در گوشه و کنار دنیا هم با مشکلات جدی که می‌بینید مواجه شویم. هنوز که هنوز است ما در دنیا حرف‌های زیادی می‌شنویم که می‌گویند قرآن شما با ما فرق دارد. هنوز با این خبرگزاری ایکنا، با این همه قراء، با این همه فارغ‌التحصیل، و حافظ قرآنی که ما کم نداریم چنین شبهاتی را وارد می‌کنند. در جهان بعضی‌ها معاند هستند و نمی‌خواهند اینها را ببینند، به آن‌ها کاری ندارم؛ اما بسیاری هم غیر مطلع هستند، این قشر را باید با اطلاع‌‌گیری و اطلاع‌رسانی و ارتباطات به زبان روز، ان‌شاءالله بتوانیم جذب کنیم و امیدوارم اهتمام بیشتری در این زمینه‌ها داشته باشیم.