شان مجلس، تصویب یک ربعی و تهدید به قتل؟!

حرکات افراطی اقلیتی خاص در جلسه یکشنبه چاره ای را برای هیات رییسه باقی نگذاشت تا جزییات طرح برجام را در کمترین زمان ممکن به رای گذاشته و فضا بار دیگر برای زیر سوال رفتن بیش از پیش شان مجلس مهیا نگردد. کسانی که به این تصمیم اعتراض دارند خود متهم ردیف اول عدم بررسی طرح در مجلس و ایجادکننده تشنج در مجلس اند.

نمایندگان در نشست علنی سه‌شنبه 21مهرماه مجلس شورای اسلامی، در جریان بررسی جزئیات طرح اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی ایران با ماده واحده این طرح با 161 رأی موافق، 59 رأی مخالف و 13 رأی ممتنع از مجموع 250 نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.

به گزارش جماران، این درحالی بود که نمایندگان در جلسه علنی یکشنبه 19 مهر کلیات این طرح را در جلسه ای پر از تنش مورد بررسی قرار داده و تصویب کرده بودند.

با توجه به جلسه یکشنبه این احتمال می رفت که اظهارات تنش زای اقلیت پایداری بار دیگر بر فضای عقلانی مجلس تاثیر گذارد. برخی نمایندگان نیز نسبت بداخلاقی سیاسی در این جلسه هشدار داده بودند به این ترتیب که اقلیت مخالف برجام با دادن پیشنهادهای زیاد غیرمرتبط به گونه‌ای عمل کنند که هیأت رئیسه مجلس قادر به مدیریت نباشد. در این صورت ممکن بود بررسی جزئیات در یک هفته به پایان نرسد و این در حالی است که نمایندگان بعد از چهار هفته حضور در جلسات علنی برای سرکشی به حوزه‌های انتخابیه خود می‌رفتند.  از این رو هیات رییسه مجلس تصمیم گرفت برای دوری از تشنج و تنش جزییات این طرح را با حداقل پیشنهادات  مورد بررسی قرار دهد.

در این جلسه و در جریان بررسی جزئیات برجام، نمایندگانی که به عدم بررسی پیشنهاداتشان درباره جزئیات این طرح انتقاد داشتند فضای جلسه را بار دیگر متشنج کردند. حتی پس از تصویب طرح برجام نیز کوچک‌زاده به همراه رسایی فضای جلسه مجلس را برای دقایقی متشنج کرده و باعث اجتماع تعدادی از اعضای جبهه پایداری در انتهای جلسه علنی شدند.

اما مهرداد بذرپاش نماینده مردم تهران و عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی در حاشیه نشست علنی پارلمان طی سخنانی در جمع خبرنگاران گفت:«در شان مجلس جمهوری اسلامی نبود که مهمترین طرح سیاست خارجی این دوره در عرض یک ربع بدون قرائت سایر پیشنهادها تصویب شود».

تهدید به قتل و آدم‌کشی در شان مجلس است؟

گرچه تصویب یک طرح با این درجه اهمیت در تاریخ دیپلماسی کشور در عرض 20دقیقه عملکرد قابل دفاعی نیست، اما نمایندگان دلواپس مجلس نهم دلیل عدم بررسی پیشنهادات در جلسه جزییات برجام را باید در رفتار خود جستجو کنند. کسانی که جلسه یکشنبه را با تهدید به قتل افراد ارشد دولت به تنش کشاندند و با فریادهای گاه و بیگاه خود فضای مجلس را متشنج کردند این بار در مقام مدعی بلند شده اند. بی شک اگر بخواهیم روزی را برای زیر سوال رفتن شان مجلس مورد اشاره قرار دهیم روزی است که وزیر خارجه و رییس سازمان انرژی اتمی کشور در مجلس تهدید به قتل می شوند. اگر در جلسه سه شنبه پیشنهادات در رابطه با جزییات طرح مورد بررسی قرار نگرفت و موافقان و مخالفان درباره آن به صحبت نپرداختند، تدبیر هیات رییسه برای پرهیز از این موضوع بود که بار دیگر برخی نماینگان غوغاسالار فضای مجلس را متشنج نکرده و شان مجلس را با حرکات و اظهارات دور از شان مجلس زیر سوال نبرند. در حقیقت حرکات وقیح اقلیتی خاص در جلسه یکشنبه چاره ای را برای هیات رییسه باقی نگذاشت تا جزییات طرح برجام را در کمترین زمان ممکن به رای گذاشته و فضا بار دیگر برای زیر سوال رفتن بیش از پیش شان مجلس مهیا  نگردد. کسانی که به این تصمیم اعتراض دارند خود متهم ردیف اول عدم بررسی طرح در مجلس و ایجادکننده تشنج در مجلس اند. کسانی که با تشنج و تنش های بی مورد راه را برای بررسی بیشتر جزییات در مجلس بستند و اکنون مدعی نیز شده اند.

نکته دیگر آنکه کسانی که اکنون صدای اعتراضشان بلند است و طرح برجام را طرح 20 دقیقه ای می نامند، زمانی که مصوباتی در عرض 30ثانیه در دولت قبل به تصویب می رسید و اجرایی می شد به چه کاری مشغول بودند؟ زمانی که استانداران به عنوان بازوی اجرایی نظام در استان ها تنها با ختم یک صلوات انتخاب می شدند همانند امروز رگ گردنشان بیرون می زد و در مجلس به گریه و زاری می پرداختند؟

باز هم تاکید می شود تصویب یک طرح و آن هم طرح مهمی همچون طرح برجام در عرض یک ربع یا 20 دقیقه خالی از اشکال نیست. اما چرا نمایندگانی که در قبال این تصویب علم اعتراض برداشته اند در قبال بی تدبیری ها و سیاست های تنش زا، لحظه‌ای و آنی دولت گذشته سکوت پیشه کرده بودند؟ نه تنها سکوت کرده بودند و خود را به بی خیالی زده بودند، بلکه دفاع و حمایت های کورکورانه در نطق‌ های خود، دولت را در پیشبرد سیاست های نادرست خود مصمم تر می کردند.

اگر حق اعتراض و انتقادی هست که بی شک چنین است برای کسانی که است که 8 سال سر در گریبان فرو نبرده بودند و در قبال سیاست های ضد منافع ملی حداقل اعتراض و انتقادی مطرح کرده بودند. نه کسانی که 8 سال از عمر خود را صرف حمایت ار دولت نهم و دهم و تصمیم های غیر قانونی آن کردند و اکنون که منافع اقتصادی و جناحی شان به خطر افتاده از خواب 8 ساله بلند شده و در قبال هر تصمیم و سیاستی فریاد وا اسلاما سر می دهند و حتی از تهدید به قتل و آدم کشی در صحن علنی خانه ملت نیز ابایی ندارند.

منبع:جماران به نقل از  اعتدال