مسعود فراستي در برنامه هفت؛توهم ممنوع؛ جايزه‌ها كاملاً سياسي است نه هنري/ تصوير چرك «جدايي نادر از سيمين» از ايران در راستاي تحريم‌هاست

اختصاص جایزه مطرح سینمایی گلدن کلوب به فیلم ایرانی جدایی نادر از سیمین ساخته اصغر فرهادی و سپس نامزدی این فیلم در دو قسمت از بخش سینمای خارجی اسکار برای دریافت جایزه بهترین فیلم خارجی و بهترین فیلمنامه، هفته گذشته باز هم این فیلم را خبرساز کرد تا جریان روشنفکری با تمام قوا این جوایز را نتیجه ساخت و پرداخت هنری جدایی نادر از سیمین بدانند.

به گزارش رجانيوز، اما مسعود فراستی منتقد نام آشنای سینمای ایران که با وجود هجمه سنگین جریان روشنفکری، شجاعانه نظرات خود را درباره ساخته اصغر فرهادی در طول يك سال گذشته مطرح کرده است، شب گذشته نیز در برنامه هفت با اشاره به سرازیر شدن جوایز بین المللی به سمت این فیلم و احتمال زیاد اختصاص اسکار به آن، این اتفاق را نه بخاطر برجستگی هنری جدایی نادر از سیمین بلکه به خاطر رویکرد سیاسی این جشنواره‌ها دانست.

وي با يادآوري رویکرد سیاسی بخش خارجی اسکار در اختصاص جایزه به فیلم‌های خارجی، تصویر چرکی را که این فیلم از فضای ایران ارائه می‌دهد، هم جهت با سیاستی دانست که به تحریم ایران در عرصه سیاسی می‌اندیشد و علت توجه به ساخته فرهادی را نه جنبه هنری که این هم داستانی سیاسی دانست.

فراستی همچنین با اشاره به تلاش غرب برای اپوزیسیون جلوه دادن جدایی نادر از سیمین، این تلاش را هم غلط و بیهوده دانست و عنوان کرد نمی‌توان به این فیلم اپوزیسون بودن را اطلاق کرد.

«در هفته اخیر مرتب با من تماس گرفتند که درباره گلدن گلوب و فیلم جدایی که جایزه گرفت و اخیرا هم کاندیدای دریافت اسکار خارجی شد.

به نظر من ‌جشنواره‌های سینمایی- هنری فرنگ اصولاً سینمایی هنری نیستند. مخصوصاً اسکار؛ تفاوت اسکار با جشنواره‌های کن و ونیز در این است که رو به صنعت دارد. اساساً در بخش داخلی رویکرد صنعتی دارد ولی در بخش خارجی باید کشف کند و اینجا است که اساساً سیاسی است.

یادتان می‌آید بچه های آسمان را فیلم آقای بنینی هر دو کاندیدا بودند. ولی بنینی گرفت چون آخرین نمای آن یک ناو آمریکایی است که می‌آید و ناجی می شود. یعنی روشن است که سیاسی است.

الآن "نادر از سیمین" یا "جدایی" این توهم را نداشته باشد که آن‌ها دارند به ما جایزه هنری می‌دهند. این‌طور نیست. جایزه علمی جهانی ارزش دارد. رقابت ورزشی با ارزش است. جوایز سینمایی و هنری جهانی، بخصوص در یکی دو دهه اخیر جای شک دارد؛ به هیچ‌وجه این طور نیست که سیاست در آن نیست.

به نظر من خط دهنده جشنواره‌ها، سیاسی است. چند روز پیش در سایتی که من هم انگلیسی و هم فارسی اش را خواندم می گوید که کاندیدای فیلمنامه را هم به "جدایی" می‌دهیم، برای اینکه در ایران مجوز نداشته است. روشن است که این دروغ است. روشن است که فیلم با مجوز ساخته شده است، اول جایزه جشنواره فجر را گرفته است و بعد رفته جوایز دیگری دریافت کرده است. اینکه ادعا مي‌كنند ما فیلمی را که مجوز نداشته است، کاندیدا می کنیم روشن است که سیاسی است.

دوم اینکه خود این‌ها دارند با دو بال حرکت می کنند. یکي اینکه این‌ها دارند قیافه اپوزیسیونی می‌گیرند و فیلم را اپوزیسیونی کنند و وانمود می کنند، در حالي که فیلم اپوزیسیون نیست.

به نظر من این توهم که آنها دارند سیگنال مثبت می دهند، از یک طرف ما را تحریم می کنند و این‌گونه فشار، از طرفی دارند به فیلم ما جایزه می دهند و به ما سیگنال مثبت می دهد، من فکر می کنم این توهم است؛ فیلم در راستای تفکر تحریم است. تصویری که آنها می خواهند به ما بدهند. به نظر من مستقل از اینکه من این فیلم را خوب نمی دانم و فیلم به نظر من خوبی نیست. ولی اگزوتیسم مدرن آن و تصوير چرکی که از ما می‌دهد، در راستای تفکر آنها و در جهت تحریم ماست.

این را عرض کنم که دوستان این‎قدر کله پا نشوند از گلدون گلوب و اسکار. این نگاه را هم بشنوند.

منبع: رجانیوز