چرا از دولت دهم انتقاد مي شود

چکیده:

موسوی، سیدعبدالجواد/ - آقای رئیس جمهوری در دفاع از عملکرد خود و دولت دهم فرموده‌اند چرا همه انتقادها متوجه دولت است و هیچ کس به قوه قضائیه و مجلس انتقاد نمی‌کند آیا آنها در اوضاع به وجودآمده دخیل نیستند. ظاهراً گلایه آقای احمدی‌نژاد بی‌وجه نیست. حجم انتقادهایی که نسبت به دولت صورت می‌گیرد بسیار بیشتر از انتقادهایی است که از دیگر دستگاه‌ها و نهادهای حکومتی می‌شود.

منتهی مشکل اینجاست که آقای رئیس جمهوری به چرایی این موضوع چندان توجهی نمی‌کند. بارها و بارها نوشته‌ام که عملکرد هر کسی را با میزان دعوی او می‌سنجند. وقتی دولتی ادعا می‌کند پاک‌ترین دولت تاریخ است و در همین دولت پاک اختلاس سه هزار میلیاردی رخ می‌دهد طبیعی است که دیگران زبان به نیش و کنایه بگشایند و چنین موضوعی را دم به دقیقه چماقی کنند و بر سر مدعیان فرود آرند. وقتی دولتی مدعی مدیریت جهانی است و آن وقت از کنترل قیمت تخم‌مرغ عاجز است چرا نباید انتظار داشته باشد که آماج حملات منتقدان قرار بگیرد؟ دولت مدعی ریشه‌کن کردن فقر و بیکاری است اما آنچه مردم به چشم می‌بینند گسترش فقر و بیکاری است و تورمی که کمرشکن است و طاقت‌سوز. علاوه بر اینها چرا دیگران باید به قوه قضائیه و مجلس گیر بدهند؟ دولت به اندازه کافی از موضع تحقیر و تخفیف با قوه قضاییه و مجلس برخورد می‌کند، دیگران نمی‌خواهند در این امر خیر به دولت یاری‌رسانند. ایرادی دارد؟ وقتی رئیس دولت دهم بر خلاف نصِّ صریح بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، مجلس را در رأس امور نمی‌داند و قوه قضائیه را هم مدام به سیاسی‌کاری و بی‌عدالتی متهم می‌کند چرا باید دیگران با او همراه و همیار شوند؟ من نمی‌گویم مجلس و قوه قضائیه بی‌عیب و ایرادند اما میپرسم چطور این دو نهاد در زمان دولت هشتم و هفتم مظهر پاکی و عدالت بودند؟ اگر این دو نهاد عیب و ایرادی داشتند چرا آقای احمدی‌نژاد در آن زمان به این نهادها معترض نشدند؟ باز هم می‌توان دلایل دیگری را برای اینکه چرا روزنامه‌نگاران بیش از همه نهادها از دولت انتقاد می‌کنند برشمرد ولی فکر می‌کنم همین دو دلیل، کافی و وافی است، نیست؟

منبع:19دی