حجت الاسلام رضا صنعتي نويسنده كتاب گزارش مواضع آيت الله هاشمي رفسنجاني در سال ۸۸: برخورد تبعيض‌ آميز ارشاد با کتابهای درباره هاشمي

چکیده:

برخورد تبعيض آميزي كه نتيجه‌ي آن اعطاي مجوز به كتاب‌هايي است كه در نگارش آنها از تهمت بي‌ديني تا فساد و... به هاشمي دريغ نشده است اما كتابي كه تنها به نقل بدون تحليل مواضع او روي آورده اجازه‌ي انتشار نمي‌يابد! به راستي آيا اين است آزادي و عدالتي كه از آن دم زده مي‌شود؟

در اسفند ماه ۱۳۸۹ برخي از سايت‌هاي اصولگرا از انتشار قريب الوقوع كتابي با موضوع مواضع آيت الله هاشمي رفسنجاني در سال ۸۸ خبر داده و نوشتند: «شنیده‌ایم هاشمی رفسنجانی اخیراً در دیدار جمعی از چهره‌های سیاسی گفته به زودی کتابی از وی منتشر می‌شود که حاوی نظرات و دیدگاه‌های وی قبل و بعد از انتخابات ۸۸ و حوادث پس از آن می‌باشد.» اما با گذشت بيش از ۱۰ ماه، خبري از چاپ اين كتاب منتشر نشده است.

به گزارش پایگاه سلمان فارسی؛ در اسفند ماه ۱۳۸۹ برخي از سايت‌هاي اصولگرا از انتشار قريب الوقوع كتابي با موضوع مواضع آيت الله هاشمي رفسنجاني در سال ۸۸ خبر داده و نوشتند: «شنیده‌ایم هاشمی رفسنجانی اخیراً در دیدار جمعی از چهره‌های سیاسی گفته به زودی کتابی از وی منتشر می‌شود که حاوی نظرات و دیدگاه‌های وی قبل و بعد از انتخابات ۸۸ و حوادث پس از آن می‌باشد.» اما با گذشت بيش از ۱۰ ماه، خبري از چاپ اين كتاب منتشر نشده است.

حجت الاسلام رضا صنعتي نويسنده كتاب در اين باره مي‌گويد: اواخر سال ۸۸ به فكر نگارش كتابي با موضوع گزارش مواضع آيت الله هاشمي رفسنجاني در سال ۸۸ افتادم. نگارش اين كتاب يك سال طول كشيد. پس از اتمام نگارش، كتاب را براي آيت الله هاشمي رفسنجاني ارسال و همزمان تقاضاي وقت ملاقاتي براي طرح برخي پرسش‌ها و دريافت نظرات ايشان درباره كتاب مذكور كردم. در ديداري كه حاصل شد هم بنده ابهامات و پرسش‌هاي خود را مطرح كردم و هم ايشان ارزيابي مثبت خود از كتاب را بيان داشتند. بر اساس همين ارزيابي مثبت بود كه ايشان در ديدار برخي از شخصيت‌هاي اصولگرا وعده‌ي انتشار كتاب را بيان كردند كه خبر اين وعده در برخي از سايت‌هاي اصولگرا منتشر شد.

كتاب مذكور در اوايل خرداد ماه ۱۳۹۰ جهت اخذ مجوز نشر به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي استان قم تحويل شده است لكن با گذشت بيش از هفت ماه از آن تاريخ، تاكنون مجوز نشر آن صادر نشده است!

حجت الاسلام صنعتي درباره روش نگارش اين كتاب مي گويد: كتاب مذكور گزارشي مستند، كامل و دسته‌بندي شده‌‌ از مواضع منتشر شده‌ي آيت‌الله هاشمي رفسنجاني در سال ۱۳۸۸ است. در اين كتاب به دسته‌بندي موضوعي تمام مواضع منتشر شده‌ي شخصيت مورد بحث و نهايتاً ذكر برخي مطالب مورد اشاره‌ي آيت الله هاشمي رفسنجاني در برخي پاورقي‌ها اكتفا كرده و حتي از هرگونه دفاع يا نقد مواضع وي نيز خودداري شده است.

وي همچنين درباره هدف از نگارش اين كتاب مي‌گويد: هدف از اين كتاب ارائه‌ي گزارشي كامل و همه جانبه درباره‌ي مواضع هاشمي در سال ۸۸ است تا صاحب نظران بتوانند پس از اطلاع كامل از مواضع وي به نقد يا حمايت از آنها روي آورند. اهميت انتشار اين كتاب از آن جهت است كه در حال حاضر چه حاميان هاشمي و چه منتقدان وي تصوير كامل و دقيقي از مواضع او ندارند و هر كسي از ظن خود؛ يار و يا دشمن او شده است.

اداره‌ي كل فرهنگ و ارشاد اسلامي قم اما با استناد به دلايلي از جمله انعكاس مواضع هاشمي در بررسي عملكرد دولت؛ با اعطاي مجوز به آن مخالفت كرده است. اين در حالي است كه دكتر احمدي نژاد به عنوان رياست دولت‌هاي نهم و دهم بارها بر به رسميت شناختن حق افراد در بيان آزادانه‌ي نظرات خويش تأكيد كرده و آزادي موجود در كشور را نزديك به مطلق دانسته‌اند! علاوه بر اين تمام مطالب كتاب مذكور كه همان مواضع هاشمي در سال ۸۸ است پيش از اين به صورت پراكنده در صدها سايت و روزنامه منتشر شده است.

در عين حال بررسين اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي قم بيش از صد مورد اشكال به مضمون كتاب گرفته اند. اين اشكالات به حدي حيرت آور است كه انتشار آنها (چنانچه ضرورتي در انتشار آن احساس شد) مي‌تواند به عنوان سندي تاريخي در نحوه‌ي تعامل دولت با منتقدان خود مورد استناد قرار گيرد.

نويسنده كتاب همچنين درباره پي‌گيري‌هاي صورت گرفته براي انتشار كتاب مي‌گويد: تا كنون دو نسخه از كتاب و پاسخ نويسنده به اشكالات بررسين آن، يكي به دفتر رياست محترم جمهور و ديگري به دفتر وزير محترم ارشاد ارسال شده است. همچنين پس از بركناري مدير كل سابق ارشاد اسلامي قم، كتاب مذكور، از سوي مدير كل جديد براي تصميم گيري درباره‌ي دريافت يا عدم دريافت مجوز نشر به معاونت فرهنگي وزارت ارشاد ارسال شده است و هم اكنون در انتظار دريافت نظر نهايي مسئولان وزارتخانه است.

به گزارش پايگاه سلمان فارسي اين نوع برخورد با كتاب مورد اشاره در حالي صورت مي‌گيرد كه تا كنون كتاب‌هاي متعددي حتي با ادبيات توهين آميز عليه رياست مجمع تشخيص مصلحت نظام موفق به اخذ مجوز نشر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي شده اند.

پايگاه سلمان فارسي براي قضاوت خوانندگان تنها به معرفي چند نمونه از اين آثار و انتشار برخي از مطالب آنها اقدام مي‌كند.

نظريه‌ فتنه / روح الله حسينيان

كتاب «نظريه فتنه نوشته حجت الاسلام والمسلمين روح الله حسينيان در سال ۱۳۸۹ توسط انتشارات مركز اسناد انقلاب اسلامي در ۳۳۲ صفحه‌ي پالتويي منتشر شد.

در اين كتاب نويسنده پس از تعريف اموري چون فتنه، نفاق و بيان نمونه‌هايي تاريخي از فتنه ها و فتنه گران در قرآن و سخنان امام علي (ع) به بررسي فتنه‌ي ۸۸ روي آورده است. وي در اين بخش از كتاب آنجا كه به نقش هواپرستان قدرت طلب روي آورده است، صريحاً آيت الله هاشمي رفسنجاني را به عنوان اولين هواپرست قدرت طلب معرفي مي‌كند. در بخشي از اين كتاب درباره هاشمي رفسنجاني آمده است: «در جريان فتنه‌ي ۸۸ هواپرستان قدرت طلب نقش مهمي را ايفا كردند... شاخص‌ترين اين چهره‌ها هاشمي رفسنجاني، ميرحسين موسوي، مهدي كروبي و سيدحسن مصطفوي بود... (ص ۱۸۸) گرچه انگيزه‌ي اينان براي تخريب احمدي نژاد متفاوت بود. آقاي هاشمي رفسنجاني به دليل فروپاشي اسلام اشرافيت و شكست غيرمترقبه وي از احمدي نژاد در انتخابات دوره‌ي نهم رياست جمهوري... (ص ۱۸۹) يكي از مشكلات آقاي هاشمي خودبيني است. مجموعه‌ي خاطرات وي بيشتر روي محور (خود) دور مي‌زند... اين خودپسندي و انحصارطلبي، بي‌اعتنايي به نسل بعدي بود كه موجب بي‌اعتنايي مردم به وي گشت... (صص ۱۹۱-۱۹۲) مردم پس از پيروزي احمدي نژاد بارها در خيابان‌ها نفرت خود را از هاشمي و خانواده‌اش ابراز كردند، ولي هاشمي خود را تنها وارث انقلاب مي‌دانست كه حاضر نبود به خواست مردم پاسخ مثبت بدهد... (ص ۱۹۷) هاشمي و هم‌پيمانانش تصميم نداشتند به خيرخواهي رهبر انقلاب توجه كنند. آنها مي‌خواستند با ايجاد ترديد و شايعه‌ي تقلب شكست قطعي خود را با آشوب جبران كنند...(ص ۲۳۲) از روز انتخابات ۲۲ خرداد نيز شبهه افكني سازماندهي شده به اوج خود رسيد. اين بار نيز اين خيانت توسط هاشمي كليد خورد...(ص ۲۳۵)»

كتاب نظريه فتنه براي مخاطب جوان و نوجوان نگاشته شده است.

تحليلي بر مواضع هاشمي رفسنجاني / روح الامين سعيدي

زير نويس: در انتخابات دهم رياست جمهوري

كتاب «تحليلي بر مواضع هاشمي رفسنجاني در انتخابات دهم رياست جمهوري» نوشته‌ي روح الامين سعيدي (متولد ۱۳۶۲ هـ.ش) كتاب ديگري است كه در بهار ۱۳۹۰ توسط انتشارات مركز اسناد انقلاب اسلامي در ۲۲۰ صفحه‌ي رقعي منتشر شد.

در مقدمه‌ي ناشر بر اين كتاب تأكيد شده است كه «نويسنده مي‌كوشد تا ضمن اتخاذ رويكردي علمي و پرهيز از پيشداوري‌هاي احساسي و متعصبانه، به واكاوي رفتار سياسي هاشمي خاصه در جريان فتنه‌ي پس از انتخابات سال ۸۸ پرداخته و با شاخص قرار دادن رهنمودهاي مقام معظم رهبري به عنوان فصل‌الخطاب نظام اسلامي، نهايتاً تصوير روشني را از نحوه‌ي عملكرد وي و منطق تصميم‌گيري‌هاي سياسي‌اش ارائه دهد. نويسنده همچنين حداكثر تلاش را به كار بسته تا در هنگام تحليل داده‌ها پا از دايره‌ي عدل و انصاف بيرون نگذارد و ادعاهاي خود را به مدارك متقن مستند سازد.» (صص ۹-۱۰)

بر خلاف اين ادعا؛ اتهامات سنگين و كم سابقه‌اي در اين كتاب به هاشمي رفسنجاني وارد شده است. نويسنده از ابتدا تا انتهاي كتاب به دنبال اثبات اين ادعاست كه «رفتار و مواضع سياسي هاشمي را بايد در بستر انديشه‌ي پراگماتيسم مورد بررسي قرار داد» و يا اينكه «هاشمي خط مشي سياسي خود را به اقتضاي قواعد پراگماتيسم برمي‌گزيند.»

وي در بيان تعريف خود از پراگماتيسم تعابير متعددي را بيان كرده كه به بخش‌هايي از اين تعابير اشاره مي‌شود:

«...فلسفه‌ي پراگماتيسم مدعي است كه هيچ حقيقت از پيش تعيين شده‌، مطلق، عيني و خارجي وجود ندارد و وظيفه‌ي ما نيز تلاش براي جستجوي چنين حقايقي نيست بلكه حقيقت، نتيجه‌ي اجماع مردمان و مجموعه‌ي آراي عمومي آنان در هر عصري است. چيزي كه زماني حقيقت انگاشته مي‌شود، در زمان ديگري با تغيير در افكار مردم حقانيت و حجيت خود را از دست مي‌دهد. لذا حقيقت، مفهومي متغير بوده و هيچ حقيقت ذاتي و جاودانه‌اي وجود ندارد. (صص ۲۲-۲۳) ...با اين حساب چه بسا يك رفتار اجتماعي خاص براي قرن‌ها ناپسند و غيراخلاقي تلقي شود اما همان رفتار پس از مدتي به دليل تغيير مزاج مردمان زمانه تغيير ماهيت يافته و در هيئت يك حقيقت پسنديده و موجه جلوه كند. (ص ۲۴) ...جريان پراگماتيسم چندان معتقد به دخالت دادن پارامترهاي ايدئولوژيك در فرايند تصميم‌گيري سياسي نبوده و تنها حساب هزينه و فايده را لحاظ مي‌كند. بر اساس چنين نگرشي كه در حقيقت منادي نوعي سكولاريزم مي‌باشد، موضع ثابت و تغييرناپذيري در عرصه‌ي سياست وجود ندارد و حتي كليدي‌ترين مواضع نيز به حكم منفعت ملي قابل تجديدنظر هستند. (ص ۲۸) ...جريان پراگماتيك در نظام سياسي ايران، طيف وسيع و متنوعي را از چهره‌هاي راديكال ضد انقلاب گرفته تا انقلابيون دگرانديش و اصلاح‌طلب دربرمي‌گيرد. (ص ۲۸) ...هاشمي رفسنجاني را بدون ترديد بايد آغازگر فرايند ورود تفكر پراگماتيستي به حلقه‌هاي مديريتي و اجرايي نظام جمهوري اسلامي ايران دانست. (ص ۳۰)»

نويسنده حتي صريحاً درباره‌ي نقش باورهاي ديني در تصميمات سياسي آيت‌الله هاشمي رفسنجاني مي‌نويسد:

«كمتر مي‌توان نشاني از تكليف‌گرايي و باورداشت‌هاي ايدئولوژيك را در تصميمات سياسي وي سراغ گرفت. البته در مراتب ايمان، تديّن و التزام شخصي ايشان به اصول شريعت جاي هيچ ترديدي نيست لكن بحث بر سر تسري اعتقادات ديني به عرصه‌ي فعاليت‌هاي سياسي مي‌باشد.(صص ۳۲-۳۳) ...برمبناي آنچه گفتيم، رويكرد پراگماتيستي هاشمي رفسنجاني به مسايل سياسي ـ اجتماعي، همواره مبناي تصميم‌گيري‌ها و اتخاذ مواضع وي مي‌باشد و لحاظ كردن اين مسئله، كليد رفتارشناسي سياستمدار مصلحت‌انديشِ جمهوري اسلامي خواهد بود. (ص۳۴) ... هاشمي رفسنجاني در مواجهه با رخدادهاي سياسي و اجتماعي، حفظ جايگاهش در آرايش نخبگان نظام را بر وظيفه‌ي ايماني و انقلابي ترجيح مي‌دهد. (ص ۱۷۶)»

در اين كتاب خواننده با سخنان متناقض متعددي مواجه مي‌شود. همچنين اتهامات و ادعاهاي اثبات نشده‌ و حتي تكذيب شده‌ي متعددي متوجه هاشمي رفسنجاني شده است.

گروه ۱+۵ در ايران / امير قنبري

كتاب «گروه ۱+۵ در ايران» نوشته‌ي امير قنبري (متولد ۱۳۷۱ هـ.ش) كتاب ديگري است كه از سوي انتشارات حيات طيبه (اصفهان) در سال ۱۳۹۰ در ۳۶۴ صفحه‌ي وزيري منتشر شده است.

اين كتاب از ادبيات بسيار سخيف و اهانت آميز برخوردار است. نويسنده‌ي جوان كتاب از همان ابتدا در در مقدمه‌ي كتاب مي‌نويسد:

«چند تن از شخصيت‌هاي كشور از اول انقلاب تا به حال، در تلاش بوده و هستند تا جمهوري اسلامي ايران را از راه و هدف اصلي خود منحرف كنند. و با انديشه‌هاي شومشان قدرت را هميشه در دست بگيرند؛ كشور را به دشمنان دندان تيزكرده‌ي غربي بسپارند و عربستان جديدي پديد بياورند و دشمنان غربي را به آرزوهاي چند ساله‌شان برسانند. آنها مي‌خواهند مثل شش كشور (آمريكا، روسيه، چين، انگليس، فرانسه و آلمان) كه منافع دنيا و كشورهاي در حال توسعه را از آن خود مي‌دانند و براي به دست آوردن قدرت، حاضر به انجام هر كاري مي‌باشند. گروهي متشكل، از ابتداي انقلاب تا به حال كه با هدف‌هاي ضد انقلابي و ضدبشري و با حضور بازيگراني، از ابتدا در نظام نفوذ كرده اند تا به قدرت هميشگي برسند. اعضاي گروه ۱+۵ در ايران عبارتند از آقايان اكبر هاشمي رفسنجاني، موسوي خوييني‌ها، سيدمحمد خاتمي، مهدي كروبي، يوسف صانعي، به علاوه ميرحسين موسوي ...(ص ۱۳-۱۴)»

وي در قسمتي از كتاب اتهامات سنگين و بي سابقه‌اي را متوجه هاشمي رفسنجاني و خانواده اش مي‌كند. به موارد زير توجه كنيد:

«محسن كه در اروپا جزو انجمن بود، زمينه‌ي سياسي داشت. به ايران آمد، مشغول كار در موشك سازي شد... تحصيلش را نيمه كاره رها كرد و آمد، چون [هاشمي] به او نياز داشت. كارش مخفي بود و بعد به بازرسي رييس جمهوري آمد كه آن هم كاري مخفي بود. [هاشمي] كسي را مي‌خواست كه از اطلاعات سوء استفاده كند [!]... مهدي (از سران فتنه) و بازوي راست پدر هم هست، به كشورهاي عربي و اروپايي علاقه‌ي خاصي دارد... آخرش به پارس جنوبي و عسلويه رفت و آنجا شروع به مفاسد اقتصادي و اخلاقي نمود... ياسر هم با آقاي فروزش وزير سابق جهاد سازندگي درباره‌ي خودكفايي پنير تعامل كرد... با توجه به اينكه در كشور كمبود پنير بود، او پنيرها را در انبارها ذخيره نمود و اقدام به فروش آنها با قيمت چند برابر در ايران و با قيمت پايين به كشورهاي عربي نمود... بدون اينكه كسي متوجه مفاسد او شود، مشاور وزير وقت نيز بود ولي اين سمت براي راه اندازي كارش بود. آنها (فرزندان هاشمي) با مستنداتي كه وجود دارد در نقطه‌ي فسادانگيزي و بعد از پدرشان رهبري فتنه‌ها را در داخل كشور به عهده دارند. از جمله افرادي هستند كه در چند سال انقلاب اسلامي به كمك پدر (رفسنجاني) مفاسد اقتصادي و اخلاقي انجام داده اند... (صص ۲۱۶-۲۱۷)»

نويسنده حتي به نفي سوابق مبارزاتي آيت الله هاشمي روي آورده و مي‌نويسد:

«دوستانش هميشه ايشان را با نام آيت الله مي‌خوانند و در حد مجتهد بودن ايشان را مي‌شناسند. ايشان از سال ۱۳۳۷ تا دوران پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي ايران در تمامي صحنه‌هاي مبارزاتي حضوري چشم‌گير نداشت. اكبر هاشمي رفسنجاني در دوران پيروزي انقلاب اسلامي نسبت به ديگر ياران امام نقش پررنگ و مؤثر در شوراي انقلاب نداشت و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي فعاليت‌هاي خود را در عرصه‌هاي گوناگون پي‌گيري كرد... (صص ۲۱۷-۲۱۸)»

در قسمت ديگري از اين كتاب آمده است: «هاشمي رفسنجاني پس از انقلاب اسلامي عناوين متعددي از مجامع علمي مختلف دنيا دريافت و خريداري نمود. (ص ۲۱۸)»

يا «يكي از آرزوهاي ماه بي‌بي (مادر رفسنجاني) در دوران كودكي شيخ اكبر اين بود كه فرزندش (اكبر هاشمي رفسنجاني) در آينده شاه ايران شود و در كشور حكومت نمايد. (ص ۲۱۸)»

ادبيات و اتهامات منتشر شده در اين كتاب حتي حيرت مخالفان سرسخت اما منصف هاشمي را بر مي‌انگيزاند. نكته‌ي قابل ملاحظه در اين كتاب رونويسي آن از برخي مطالب منتشر شده است. به عنوان نمونه وي زندگينامه هاشمي را از مطالب موجود در سايت وي گرفته و برخي از افعال مثبت آن (مثل: است) را به افعال منفي (مثل: نيست) تبديل كرده است! بخش قابل توجهي از مطالب كتاب رونويسي مطالب منتشر شده عليه شخصيت‌هاي مورد بررسي در سايت‌ها، نشريات و آثار مخالفان آنها (بدون ذكر منبع اصلي) است.

تكيه گاه / محمدحسن روزي‌طلب

زيرنويس: بررسي عملكرد اكبر هاشمي رفسنجاني در نهمين و دهمين دوره انتخابات رياست جمهوري

كتاب تكيه گاه نوشته محمدحسن روزي‌طلب (متولد ۱۳۶۲ هـ.ش) از سوي انتشارات مركز اسناد انقلاب اسلامي در دي ماه ۱۳۹۰ در ۷۷۶ صفحه وزيري منتشر شد.

نويسنده در مقدمه‌ي كتاب خود مي‌نويسد: «كتاب پيش رو روايتي كوتاه و مستند از قصه‌ي پرغصه‌ي نقش‌آفريني آيت الله اكبر هاشمي رفسنجاني در سپهر سياسي ايران از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۹ است. در اين كتاب كوشيده‌ايم تا بدون تكيه بر اخبار پشت پرده و غيررسمي به گفته‌ها و نگفته‌ها بپردازيم. اكثر فصول و ضمايم اين كتاب حاصل گزارش‌ها و يادداشت‌هاي نگارنده و چند تن از دوستان در روزنامه‌ي ايران است كه در سال‌هاي ۸۹-۸۸ منتشر شده است...(ص ۲۰)»

نويسنده در مقدمه‌ي كتاب از روشنگري‌هاي حجت الاسلام و المسلمين روح الله حسينيان و استاد خود دكتر غلامحسين الهام و حمايت‌ها و دلگرمي‌هاي جناب آقاي كاوه اشتهاردي، از گروه سياسي روزنامه ايران و برادران خود در پايگاه اطلاع رساني رجانيوز تشكر مي‌كند.(ص ۲۰-۲۱)

وي جملات آخر مقدمه‌ي خود را با اين عبارات به پايان مي‌برد:

«آنچه نوشتيم و روايت كرديم حاصل دغدغه‌اي است كه مي‌خواهد تاريخ انقلاب اسلامي در كوچه، پس‌كوچه‌هاي سرمايه‌داري، اشرافيت و مصلحت‌هاي بيجا گم نشود و كوشيديم تا بيان صريح و شجاعانه‌ي بدونِ دروغ و توهين درباره‌ي يكي از مهم‌ترين شخصيت‌هاي تاريخ داشته باشيم.(ص ۲۱)»

عنوان كتاب (تكيه گاه) از سخنان دكتر الهام، الهام گرفته شده است. آنجا كه مي‌گويد: «فتنه تکیه گاه دارد و این تکیه بسیار مهم است. این تکیه گاه دارد این جریان را مدیریت می کند و قرار است این تکیه گاه آسیبی نبیند. هاشمي تكيه گاه فتنه گران است چرا كه با استفاده از قدرتي كه دارد به صورت آشكار و پنهان سعي مي‌كند روي طيف‌هايي از اصولگراياني كه اصولشان را فراموش كردند و يا در زمان حركت نكرده و از قطار انقلاب جا مانده‌اند و همچنين كساني كه از اصولگرايي فقط نامش را يدك مي‌كشند را گرد خود بياورد. همچنان كه هاشمي در فتنه ۸۸ نيز از فتنه گران حمايت كرد و حتي جريان انحرافي را نيز مي‌تواند مديريت كند چرا كه هاشمي يك سياسي كار توانمند است.(ص ۴۵۸)»

اين كتاب بر خلاف ادعاي نويسنده آكنده از نقل ادعاهاي بي‌سند، اتهام زني، ذهن خواني، نقل برخي مواضعي بدون ذكر منبع، تكيه بر شايعات و اخبار غيررسمي تأييد نشده‌ و پشت پرده است. علاوه بر آن در موارد متعددي به تكرار اخبار تكذيب شده و استناد به آنها پرداخته شده است و در كنار آن بسياري از مواضع هاشمي كه مورد تأييد اصولگرايان است به كلي سانسور شده است.

كتاب «تكيه گاه» با پيش فرض حقانيت دكتر احمدي نژاد در اختلافات موجود ميان وي و هاشمي نگاشته شده و دفاعي سرسختانه از وي دارد. به عنوان نمونه در بخش انتخابات دوره نهم رياست جمهوري در حالي كه مقام معظم رهبري پس از اعلام نتايج انتخابات در ديدار با مسئولان قضايي صراحتاً از تخريب آيت الله هاشمي رفسنجاني در انتخابات مذكور و لزوم پي‌گيري قضايي اين تخريب‌ها ياد كرده بود، در اين كتاب نه تنها اشاره اي به اين مسأله نشده بلكه تخريب در آن انتخابات تنها متوجه احمدي‌نژاد جلوه داده شده است.

نويسنده كتاب همچنين به بهانه نقل مواضع ديگران، اتهامات سنگيني را متوجه هاشمي كرده است. به عنوان نمونه وي در قسمتي از كتاب مي‌نويسد:

«به گفته‌ي مقامات امنيتي اسناد و مدارك متقن نشان مي‌دهد كه هاشمي رفسنجاني از عمليات نرم دشمن و بروز فتنه و اغتشاشات از قبل آگاهي كامل داشته و چون در اين طراحي و عمليات حذف احمدي‌نژاد نيز مطرح بود، هاشمي با برنامه دشمن نه تنها همراهي نكرد بلكه از هيچ‌گونه همكاري با سران فتنه دريغ نكرد به گونه اي كه سران فتنه هميشه هاشمي رفسنجاني را مؤيد حركات خود مي‌ديدند.»

وي همچنين به نقل از دكتر الهام مي‌نويسد: «به خاطر اينكه قدرت براي او [هاشمي] اصالت دارد و نه مكتب، از گروه‌هاي مختلف استفاده ابزاري مي‌كند حتي اگر منحرف و فتنه گر باشند.(ص ۴۵۸)»

يا به نقل از روح الله حسينيان مدعي مي‌شود: «يكي از همين شخصيت‌ها با تمام وجود و توانش آمده و مي‌گويد مي‌خواهيم كمر احمدي‌نژاد را به خاك بماليم، اين فرد در يك زماني با هفتاد و چند نفر از اعضاي خانواده‌ي خود و در يكي از اعياد به جزيره كيش رفتند و پس از تمام شدن تفريحاتشان تماس گرفتند كه پول اينها را شما بايد پرداخت كنيد كه احمدي نژاد در پاسخ آنان گفت: من نمايندگي ندارم بيت المال را خرج اينها كنم كه وقتي صورت حساب را براي اين فرد بردند، گفت اين توهين است.(ص ۳۱۳)»

همچنين نويسنده كتاب علي‌رغم تكذيب رسمي ادعاي دكتر احمدي نژاد توسط هاشمي مبني بر ارسال پيامي به پادشاه عربستان درباره سقوط شش ماهه‌ي دولت نهم با استفاده ابزاري از پيام محرمانه رهبري به پاشاه عربستان مي‌نويسد: «كمتر از يك ماه از آغاز به كار دولت نهم نگذشته بود كه علي‌اكبر ولايتي از سوي رهبر انقلاب اسلامي پيامي مهم خطاب به ملك عبدالله پادشاه عربستان به رياض برد. محتواي اين پيام هيچ‌گاه منتشر نشد اما در محافل سياسي شنيده مي‌شد كه پس از پيام اكبر هاشمي رفسنجاني به پادشاه عربستان مبني بر سقوط شش ماهه‌ي دولت، رهبري انقلاب پيامي در اين باره به ملك عبدالله داده‌اند. (ص ۱۶۱)»

نكته‌ي ديگر آنكه نويسنده كتاب بخاطر مخالفت با هاشمي به وارونه نمايي يا نفي برخي مسلمات تاريخي روي آورده است.

به عنوان نمونه وي در حالي از وقوع تقلب در انتخابات مجلس ششم با عنوان «اتهام» ياد مي‌كند كه تاييد حوزه انتخابيه‌ي تهران در مجلس ششم تنها با حكم حكومتي رهبر معظم انقلاب شكل گرفت. نويسنده در اين باره نوشته است: «اتهام تقلب در انتخابات فقط منحصر به انتخابات‌هاي رياست جمهوري نبود. بلكه هاشمي رفسنجاني پس از انتخابات مجلس ششم نيز معتقد بود، تقلب صورت گرفته است، انتخاباتي كه مسئول برگزاري‌اش مصطفي تاج‌زاده بود. (ص ۲۲۱)»

يا درباره‌ي جلسه‌ي سرنوشت ساز مجلس خبرگان رهبري پس از ارتحال امام خميني(ره) در حالي كه مقام معظم رهبري بيش از همه‌ي اعضا بر انتخاب شوراي رهبري تأكيد داشت و آيت الله هاشمي رفسنجاني نيز پس از رأي نياوردن شوراي رهبري بيشترين تأثير را در انتخاب آيت الله خامنه‌اي به رهبري نظام مقدس جمهوري اسلامي داشت، مي‌نويسد:

«در مجلس خبرگان رهبري با وجود آگاهي از نظر امام خميني مبني بر انتخاب رهبري واحد و طرح آيت الله خامنه‌اي به عنوان جانشين، خود هاشمي به رهبري شورايي رأي داد با اين اطمينان كه او هم در چنين شوراي رهبري حضور خواهد داشت.(ص ۴۵۵)»

نكته‌ي ديگر آنكه مخالفت با هاشمي نويسنده را تا بدان مرحله پيش برده است كه به تضعيف جايگاه علمي برخي از شخصيت‌هاي بزرگ روي آورد. به عنوان نمونه نويسنده از حضرت آيت الله استادي كه منادي رعايت اخلاق در برخورد با بزرگان بود با عنوان حجت الاسلام والمسلمين ياد مي‌كند. (ص ۱۲۵)

از ديگر ويژگي‌هاي اين كتاب ذكر نام برخي از افراد و نسبت دادن برخي از جرايم به آنها قبل از اثبات مجرميت آنهاست و اين دقيقاً همان مسأله‌اي است كه مورد نهي صريح رهبر معظم انقلاب واقع شده است. يكي ديگر از تعارضات اين كتاب با مواضع مقام معظم رهبري استناد به سخنان برخي متهمان حوادث پس از انتخابات در دادگاه‌ و استفاده از اين سخنان در انتساب برخي از جرايم به افراد مختلف است. مقام معظم رهبري اما بر غيرمسموع و فاقد حجيت دانستن اعتراف متهمان نسبت به اشخاص ديگر تأكيد كرده بودند.

از جمله ويژگي‌هاي اين كتاب ذكر متن كامل نامه‌ي آيت‌الله هاشمي رفسنجاني به مقام معظم رهبري، متن كامل خطبه دوم نمازجمعه‌ي هاشمي و متن كامل سخنان هاشمي با دانشجويان در مشهد، بيان مثبت سوابق مبارزاتي هاشمي، متن پياده شده سخنان فائزه هاشمي در روز ۲۵ خرداد ، متن دفاعيه‌ي كاوه اشتهاردي (مدير مسئول روزنامه ايران) در برابر شكايت مهدي هاشمي و... است.

سخن آخر

هدف از معرفي كتاب‌هاي مذكور نقد و بررسي آنها نبود بلكه هدف؛ بيان نمونه‌هايي از برخورد تبعيض آميز وزارت ارشاد و زيرمجموعه‌هاي آن در اعطاي مجوز نشر به كتاب‌هايي با موضوع آيت الله هاشمي رفسنجاني بود. برخورد تبعيض آميزي كه نتيجه‌ي آن اعطاي مجوز به كتاب‌هايي است كه در نگارش آنها از تهمت بي‌ديني تا فساد و... به هاشمي دريغ نشده است اما كتابي كه تنها به نقل بدون تحليل مواضع او روي آورده اجازه‌ي انتشار نمي‌يابد! به راستي آيا اين است آزادي و عدالتي كه از آن دم زده مي‌شود؟ 

منبع: 19 دی  و بازتاب امروز