ام ابیها

تنها نه شأن توست، دخت رسول مكرّمى

 زوج علىّ و مام امامان و زينبى

بى‏ شك تو راست منزلت و شأن برترى

 كفوى نبود بهر على، چون تو همسرى

جبريل آيد از سوى حق، بهر تسليت

 نزد حبيبه ‏اش كه بوَد كان معرفت

اوج كمال را تو در اين ره‏گذر ببين

 اين مقتضاى قدر و منزلت است، باليقين

مأذون نگشت او به حضور وصى رسد

 او محضر حبيبه دادار مى‏ رسد

او مفخر رسول و على، نسل پاك اوست

 اين‏ها همه براى جوهر پاك و كمال اوست

در قرب حق، يگانه زن است، اسبق از همه

 هم در كمال و عقل و خرد، برتر از همه

يكتا گوهرى كه از صدف خلقت آمده

 يكتا زنى كه بر همگان سرور آمده

بوسد رسول، دست فاطمه، نى چون كه دخت اوست

 بل احترام اوست، ز بهر كمال اوست

زهرا چو در رسد، ز جاى به‏ پا خيزدش رسول

 تعظيم او كند به عمل، دخترش بتول

اين‏ها همه براى قرب و كمال است و اوج او

 نى بهر اين كه دخت وى است، نور عين او

معصومه است، جزء آيه تطهير، فاطمه

 عليا زنى ز جمله نسوان قاطبه

أمّ ‏أبيها بُدى برای پدر، عونِ شوهرت

 كردى دفاع از مقام ولايت، ز همسرت

گشتى شهيدِ راهِ ولايت در اين ميان

 هستى سند براى اهل حق و جمله پيروان

تو اسوه بهر مرد و زن جمله پيروان

 در علم و خُلق و هم عملت، بى‏شك و عيان

هستى شفيعه روز جزا بهر عاصيان

 با اذن حق، هر آن‏چه بخواهى در آن ميان

اى مام مهربان، ز تو خواهم شفاعتت

 اين ناخلف پسر، به امید عنایتت

اين افتخار بس ز برايم كه گويمت

 مام منىّ و من چه ز نسل مكرّمت