اربعين سالار دين

اربعين سرور و سالار دين

 حجّت حق، كعبه اهل يقين

قافله از شام آمد كربلا

 بر مزار نخبگان اهل دين

زينب آمد كربلا در اربعين

 با همه همراهيان دل‏حزين

تا كند تجديد عهدى با حسين

 بعد انجام وظيفه، دل‏غمين

شرح حال خويش گويد در سفر

 با عدو گفتم كلام آتشين

ناتوانى محو نام ما كنى

 كِد كَيدك، سِع سَعيك اى مهين

ظلم و طغيانت شده باعث كه تو

 منكر وحيى، ز ربّ‏ العالمين

مى‏ كنى تكذيب آيات اله

 سرنوشت هر تبه‏كار است چنين

زادۀ گشته رها از دست ما

 عادلانه نيست رفتارى چنين

پشت پرده جا دهى نسوان خود

 گو چرا تو نسل خيرالمرسلين

جا دهى در مجلس نامحرمان

 خاندان عصمت و پرده‏نشين

گشته ‏اند جمله اسير دست تو

 اهل بيت وحى ربّ‏ العالمين

اين چه ظلم است، تو روا دارى به ما

 مى‏دهى تو نسبت خارج ز دين

دين حق را جدّ ما آورده است

 از طريق وحى و جبريل امين

جدّ تو اهل عناد است و ستيز

 با رسولِ  وحى و با اهل يقين

جدّه ‏ات هند جگرخواره بود

 ننگ و عار ساكن اهل زمين

با كمال استقامت در سفر

 اين رسالت شد به پايان، بهر دين

اين همه صبر و تحمّل را نگر

 دخت زهرا مى‏كند در راه دين

زن، ولى استاد صدها شيرمرد

 فخر انسان، افتخار اهل دين

شير زن، شاگرد شير كردگار

 جلوه زهراى اطهر در زمين

اين پيام زينب است در كربلا

 درس دين‏دارى براى اهل دين

دين‏دارى خود رها كردن بود

 شمع جان را سوختن، در راه دين

دين‏دارى را هدف دان در عمل

 نى وسيله بهر طعمه، بِسمِ دين

دين‏دارى تازيانه خوردن است

 معجر از سر رفتن و دست بر جبين

داغ‏دار كشتن اهل شرف

 قتل ياران و حسين، آقاى دين

دين‏دارى مجلس نامحرمان

 رفتن است بهر دفاع و حفظ دين

دين‏دارى خوردن سيلى بود

 زان شود احياى دين، ابقاى دين

با اسارت، دين حق احياء شد

 گر نبودى، محو مى‏كردند دين

در اسارت برملا شد خدعه‏ ها

 با بيان آتشين اهل دين

دين‏دارى با شعور و با عمل

 كارساز است، نى شعار اهل دين

كوفيان دادند شعار بى‏ شعور

 در عمل كردند پشت بر اهل دين

زينبا، اى عمّه دل‏سوخته

 كن دعا گردم فداى راه دين

بانوان را زينبا، بنما دعا

 تا كه بنمايند چون تو حفظِ دين

كن شفاعت از من، اى دوّم‏ بتول

 در صف محشر، به روز واپسين