مظهر حلم خدا

 ثانی اهل ولاء مظهر حلم خدا

معدن سرّ اله کریم بیت الهدی

محور ارض و سماء حجت بر ماسوی

حلقه وصل اله گزیده شد مجتبی

آیت عظمای حق احسن اسماء خدا

عیبة علم ازلی بابی ز ابواب الهدی

نظام نی بُد اَتَم اگر نبُد مجتبی

کجا حکیمانه بُد صدور خلق از خدا

صلح حکیمانه ­اش حافظ دین مبین

به مثل و قعة طفّ است هر دو به فرمان خدا

چون که خلیفه اله به مقتضای هر زمان[1]

برای او وظیفۀ معینی بود به تعیین خدا

وظیفه را عمل کند هر آنچه دستور اله

تخلفی سر نزند چو اواست عبد مطلق خدا

عالم کون و مکان همه به فرمان او

مطیع و منقاد او چه او ولی خدا

او ولی النعمة عالم بالا و زیر

بدون او نی بُدی رحمت و فیض خدا

معدن و کان معدلت مخزن سرّ اِله

نمونة کمال حق آیینه­ای تمام نما

حقیقت ملک وجود برای او کشف و شهود

افاضة از عالم غیب افاضه گشته از خدا

چو قلب او مطهر است ز کل عیب و نقص­ها

افاضة گشته است بر او همه به الهام خدا

آگه بر ما سوی زمین و جوّ و سماء

جواب هر سؤال را نموده او برملا

غرض ز خلقت بشر بندگی خدا بود

به راه وحی اگر روی، شوی تو بندۀ خدا

اگر تو طالب حقی بزن تو باب آل را

رسی به آرزوی خود شوی تو منقاد خدا

مرو به راه دیگری که گمرهت می­کنند

عاقبتت شقاوت است، جدا شوی تو از خدا

صراط مستقیم حق راه محمد است و آل

صراط حق همین بود، صراط بندة خدا

جدا مشو تو از علی، اگر از او جدا شوی

ز راه حق جدا شدی شوی تو مبغوض خدا

کسی که باب آل زد مسلّم است نجات او

زنی تو باب دیگری هلاک است و ابتلا

----------------------

[1] به مقتضای هر زمان = طبق شرایط زمان