ماه ربيع ‏الاول، نور هدايت آمد

 مولود خير و احسان، انسان برتر آمد

كِلك قضا رقم زد، بار دگر به بطحاء

 بنوشت نامه‏اى را، اين بار احمد آمد

از پشت پرده غيب، بنمود حق تجلّى

 از جلوه وجودش، يك نور ابهر آمد

كامل‏ترين انسان، افضل ز هر چه آدم

 فخر است بهر عالم، چون اسم اعظم آمد

قدرت‏نمايى حق، در خلقت وجودش

 اوّل وجود خلقت، از بهر آدم آمد

اوّل وجود خلقت، پا در جهان نهاده است

 از بهر رفع ظلمت، خورشيد طلعت آمد

فيض مقدّس حق، از مصدر جلالش

 صادر شده به عالم، نامش محمّد آمد

دارد هر آن چه را حق، داراست از كمالات

 لكن يكى است بالذّات، بالغير ديگر آمد

بى‏او جهان خلقت، معنى نيابد هرگز

 او شرط حکمت خلق، از بهر خلقت آمد

اى عاشق هدايت، بزم سرور برپا

 انسان‏ساز عالم، بهر تو رهبر آمد

اى خاكيان سفلى، افلاكيان عليا

 جشن و سرور برپا، چون فيض اكبر آمد

اى طالب حقيقت، تعميق كن تفكّر

 بشناس نعمت حق، اين نعمت اعظم آمد

دل‏ها همه مريض است، محتاج يك طبيب است

 آن يك طبيب دل‏ها، محمود و احمد آمد

آمد طبيب دل‏ها، با طبّ ناب و كم‏ياب

احيا كند جهان را، عيساى برتر آمد

اى اهل فضل و دانش، بر او كنيد عرضه

در نزد اوست هر علم، علمى كه افضل آمد

اى عارفان عالم، فرزانه عارف آمد

عرفان اوست عرفان، عرفان اشرف آمد

از پرتو وجودش، عالم نمود روشن

 شد منبع همه خير، خيرى كه كوثر آمد

بنمود حق عطايش، اين گوهر بدخشان

فخر زنان عالم، زهراى اطهر آمد

قرآن و محتوايش، برنامة هدايت

اين نسخه شفابخش، نازل بر احمد آمد

مقصود از وجودش، تعليم و تربيت بود

هر دو اگر نباشد، مقصود ابتر آمد

تبريك گو تو امروز، بر جانشين موعود

آن وعده الهى، كز نسل احمد آمد

آيد كه تا نمايد، بر پا عدالت و قسط

سر تا سر جهان را، اين پيك و وعده آمد

قرآن شود چو حاكم، بر جمله جهانى

 تبريك گويد انسان، فرزند احمد آمد

تو بهترين شفيعى در عرصه قيامت

چون اذن در شفاعت، بر وجه احسن آمد

من زاده حسينت، پور علىّ اعلى

گر تو كنى شفاعت، احسانى احسن آمد

بازتاب در

19دی