بدخواهان باید بدانند هاشمی زنده است،جون نهضت زنده است؛چه کسانی به دنبال زنده نبودن نهضت اند؟

چکیده:

کسانی که به دنبال حذف هاشمی از نظام وانقلاب هستند،به دنبال نابودی این نهضت وانقلاب اند.

حمله و هجوم به روحانیت اصیل از اقدامات روشن و مشترک تمام کسانی است که علاقه به توفیق حکومت اسلامی در زمان غیبت ندارند.

این مقابله پس از پیروزی انقلاب اسلامی با ترور شخصیت و پس از اندکی ترور فیزیکی روحانیون و یاران امام، اغاز شد.

گرچه در ابتدا ترورها توسط گروه منحرف فرقان که با تلقی نادرست از اسلام و تفکر جدائی اسلام از روحانیت، دارای زاویه از مسیر اسلام فقاهتی بودند، و در نهایت روی به ترور اوردند.

در 11 اردیبهشت 1358 آیت الله مطهری را به شهادت رساندند و پس از آن در 4 خرداد 1358 آیت الله هاشمی رفسنجانی را پس از سخنرانی ایشان در راهپیمائی سزاسری علیه امریکا ترور کردند و بعد از ان شهید مفتح و...

منافقین هم با اندکی پس از اقدامات فرقان، ترور شخصیت روحانیت همراه امام و خصوصا ایت الله بهشتی را هدف کینه توزی خود قرار دادند.با اغاز انتخابات ریاست جمهوری در بهمن 1358 وپیروزی بنی صدر این مخالفت به صورت پر شتاب تر و از جایگاه رسمی ریاست جمهوری با یاران امام شدت گرفت که در نهایت پس از عزل بنی صدر و  اعلام رسمی ترورها در تابستان 1360به اوج خود رسید.

تابستان 60با ترور ایت الله خامنه ای که امام جمعه تهران بودند در 6 تیر،  و فردای ان روز در 7 تیر ایت الله بهشتی و 72تن از یاران امام به شهادت رسیدند.

در تابستان 60 که اوج ترورها بود همچنین اداره جنگ و مجلس، کشور و امامت جمعه تهران به عهده آقای هاشمی بود.

گرچه در سال های بعد این مخالفت ها آرام بود اما در فضای ایجاد شده در دوران اصلاحات هجوم ها به ایشان شتاب گرفت و عمدتا از ناحیه کسانی بود که یا از رفتار های انقلاب پشیمان بودند و یا از ابتدا اعتقادی به ان نداشتند.و چه بهتر که نوک حمله متوجه کسی باشد که در تمام مراحل انقلاب در مسئولیت بوده است،هاشمی.

در سال 1384 کسانی این نقش را به عهده گرفتند که با شعارهای انقلاب به صحنه امدند و به دنبال ان تعدای از کسانی که براثر این شعارها و بسیاری از انان از افراد پرشور و علاقه مند به انقلاب بودند، به دنبال این شعارها هجوم سنگینی را علیه ایشان تدارک دیدند.بدترین زمان این حملات در رقابت های سال 1388 بود.

این شیوه برای عده ای که به ریشه مخالفت ها توجه نداشتند این مبارزه را به عنوان دفاع از ارزش های انقلاب تلقی کردند.اما پیچیدگی این نوبت حملات، استفاده از شعارهای انقلاب بود.

هدف اصلی برنامه ریزان،حذف کامل ایشان از نظام بود و از هر فرصتی فروگذار نکردند.

تمام این هجوم ها با ادعای حمایت از رهبری و اجتهاد در مقابل نص بود.علیرغم تعبیر بلند مقام معظم رهبری در روز رای دوم خرداد 1376 که هیچکس برای من آقای هاشمی نمی شود،و در حالی بود که دو دوره ریاست جمهوری اقای هاشمی به اتمام رسیده بود و ایشان با اشراف کامل به عملکرد اقای هاشمی در دو دوره ریاست جمهوری، چنین مطلبی را بیان کردند.گرچه معنی این سخن به معنی تایید کامل تمام کارها و مواضع نیست که ایشان به صراحت در تجلیل از اقای هاشمی در خطبه 29 خرداد 1389 چنین بیان می کنند:

آقاى هاشمى را همه ميشناسند. من شناختم از ايشان مربوط به بعد از انقلاب و مسئوليتهاى بعد از انقلاب نيست؛ من از سال 1336 - يعنى 52 سال قبل - ايشان را از نزديك ميشناسم. آقاى هاشمى از اصلى‌ترين افراد نهضت در دوران مبارزات بود؛ از مبارزين جدى و پيگيرِ قبل از انقلاب بود؛ بعد از پيروزى انقلاب از مؤثرترين شخصيتهاى جمهورى اسلامى در كنار امام بود؛ بعد از رحلت امام هم در كنار رهبرى تا امروز. اين مرد بارها تا مرز شهادت پيش رفته. قبل از انقلاب اموال خودش را صرف انقلاب ميكرد و به مبارزين ميداد. اينها را جوانها خوب است بدانند. بعد از انقلاب ايشان مسئوليتهاى زيادى داشت: هشت سال رئيس جمهور بود؛ قبلش رئيس مجلس بود؛ بعد مسئوليتهاى ديگرى داشت. در طول اين مدت هيچ موردى را سراغ نداريم كه ايشان براى خودش از انقلاب يك اندوخته‌اى درست كرده باشد. اينها يك حقايقى است؛ اينها را بايد دانست. در حساسترين مقاطع ايشان در خدمت انقلاب و نظام بوده.

 من البته در موارد متعددى با آقاى هاشمى اختلاف‌نظر داريم، كه طبيعى هم هست؛ ولى مردم نبايد دچار توهم بشوند، چيز ديگرى فكر كنند. البته بين ايشان و بين آقاى رئيس جمهور از همان انتخاب سال 84 تا امروز اختلاف‌نظر بود، الان هم هست؛ هم در زمينه‌ى مسائل خارجى اختلاف‌نظر دارند، هم در زمينه‌ى نحوه‌ى اجراى عدالت اجتماعى اختلاف‌نظر دارند، هم در برخى مسائل فرهنگى اختلاف‌نظر دارند؛ و نظر آقاى رئيس جمهور به نظر بنده نزديكتر است.(منبع:+) 

اختلاف نظر مسئله ای بسیار طبیعی و از علائم بالندگی و حیات است. مگر در جریان انتخاب نخست وزیر دوره دوم ریاست جمهوری ایشان در سال 64 با حضرت امام که رییس جمهور ادامه نخست وزیری را به صلاح نمی دانستند و حضرت امام تغییر را به مصلحت نمی دانستند و درنهایت رییس جمهور براساس نظر حضرت امام عمل کردند، اما مگر کسی برای این تفاوت نظر ایرادی داشت و خورده گرفت بلکه علامت سلامت فکر ورفتار تلقی گردید.کسانی این مطلب بدیهی را تلقی نمی کنند که از مسائل واضح علمی دور هستند که قطع قابل این نیست که مورد امر ونهی قرا گیرد. وقتی کسی که به مسئله ای قطع دارد نمی توان با امر به خلاف ان،قطع اورا تغییر داد. اما انجام تکلیف بر خلاف ان امری شدنی است.

خود ایشان به صراحت تاکید می کنند بر تفاوت دیدگاه و این تجلیل ها 10 روز پس از نامه اقای هاشمی به ایشان است که از موراردی که از ناحیه همین گروه مورد هجوم قرار می گیرد که چرا نامه بدون سلام نوشته است واتفاقا همین ایام سایت های انان دائم ان را نقل می کند(اینجا  و اینجا  و اینجا) مگر بعد از همین نامه نیست که اقای هاشمی از طرف مقام معظم رهبری به ریاست مجمع تشخیص نظام منصوب شدند؟ ایا اندکی تامل نکردند که دیدگاه رهبری نسبت به اقای هاشمی چیست؟

و گرنه چرا باید  این مسئله بدیهی را کتمان  کنند که مگر در زمان بنی صدر 5 نفر از بزرگان نظام از جمله مقام معظم رهبری نامه ای را برای امام امضا کرده اند که ان هم بدون سلام است.حضرات ایات:محمد حسینی بهشتی، عبدالکریم‌موسوی(اردبیلی)، سید علی خامنه‌ای، محمدجواد باهنر، اکبر هاشمی(منبع) ایا از طرف کسی نسبت به امضا کنندگان اعتراضی شد؟

روایت اقای هاشمی از نامه خرداد88 ایشان به رهبری قابل تامل است.اینجا

اما طنز خنده دار مسئله کتمان و تحریف این جریان نسبت محتوای پیام امام به اقای هاشمی پس از ترور ایشان است.

امام در 5 خرداد 1358 در پیام به اقای هاشمی می فرمایند:

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

جناب حجت‏الاسلام مجاهد متعهد، آقای هاشمی عزیز

مرحوم مدرس که به امر رضاخان ترور شد، از بیمارستان پیام داد: «به رضاخان بگویید من زنده هستم». مدرس حالا هم زنده است. مردان تاریخ تا آخر زنده هستند. بدخواهان باید بدانند هاشمی زنده است چون نهضت زنده است.

....

من به آقای هاشمی ـ فرزند برومند اسلام ـ تبریک می‏گویم که در راه هدف تا نزدیک شهادت به پیش رفت. و سلامت و ادامۀ خدمت ایشان را از خدای تعالی خواستارم. والسلام علیه و علی عباداللّه‏ الصالحین.روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی.(منبع)

اولا از مسائل شگرف است که امام اقای هاشمی و مبارزاتش را به مدرس و طرف مقابل او را به رضاخان تشبیه می کنند.زنده بودن مدرس از بیمارستان را به زنده بودن هاشمی پیوند می زنند و تعبیر می کنند:"بدخواهان باید بدانند هاشمی زنده است چون نهضت زنده است"

متاسفانه با ناشیگری و دستپاچگی از ان نتایجی دیگری می گیرند(اینجا)

در حالی که طبق علم منطق،عکس نقیض فرمایش امام (لاسمح الله ابدا) این است:

 نهضت زنده نیست چون هاشمی زنده نیست

این نتیجه  از پیام امام قطعا خوشایندی برای کسانی که با شعار انقلاب به دنبال حذف هاشمی از انقلاب و نظام هستند، نمی باشند

به هیچ وجه چنین نسبتی را به این سایت ها و تمام کسانی که چنین اقداماتی را انجام می دهند نمی دهم اما ضروری است که در کار خود اندیشه کنند که:

اگر امام را قبول دارند و در موار متعددی-که مطابق سلیقه فعلی شان است - از دقت وتیز بینی و اینده نگری ایشان سخن می گویند، ایا توجه دارند طبق فرمایش امام نمی توان نتیجه گرفت که :

کسانی که به دنبال حذف هاشمی از نظام وانقلاب هستند،به دنبال نابودی این نهضت وانقلاب اند.

بر انان فرض است که در اطراف خود بیشتر جستجو کنند که ایا افرادی نفوذی که دل در گرو انقلاب ندارند، انان را به چنین مواضعی سوق نمی دهند؟

اینجا شاید باید به حق فرمایش دیگر امام  که به تواتر نقل شده که :

امام (ره) به مقام معظم رهبری و آیت الله هاشمی رفسنجانی فرمودند تا شما با هم هستید، من خیالم از انقلاب راحت است(+)

برای مان با معنی تر باشد

بازتاب در 19دی