چرا نامه به رهبری قبل از انتخابات منتشر شد؟/ اظهارات هاشمی‌رفسنجانی همچنان منتظر مجوز ارشاد

10 ماه پس از تقاضای صدور مجوز چاپ کتاب «صراحت‌نامه» (مصاحبه با هاشمی رفسنجانی درباره نامه به مقام معظم رهبری و...) انتشار این کتاب در انتظار مجوز ارشاد است و مدیر اداره کتاب می‌گوید مجوز «به زودی» صادر می‌شود.


کتاب «صراحت نامه» شامل متن کامل گفتگویی است که آیت‌الله هاشمی رفسنجانی با ماهنامه مدیریت ارتباطات انجام داده و سال گذشته در این ماهنامه منتشر شده است. این گفتگو به دلیل بازتاب‌های گسترده‌ای که همزمان با انتشار در دومین شماره از ماهنامه مدیریت ارتباطات به همراه داشت و برگزیده جشنواره سراسری مطبوعات و خبرگزاری‌ها نیز شد از سوی انتشارات سیمای شرق و در قطع پالتویی در دست انتشار قرار گرفت، اما پس از 10 ماه از تقاضای صدور مجوز برای این کتاب، این اثر کماکان در انتظار صدور مجوز بوده و بنا بر اعلام ناشر هنوز پاسخی برای انتشار آن به وی ارائه نشده است.


شرایط خاص بعد از انتخابات دهم ریاست‌جمهوری اسلامی ایران در خردادماه سال 88 موجب شد مصاحبه ماهنامه مدیریت ارتباطات در تیرماه 89 با آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، رئیس توأمان مجلس خبرگان رهبری و مجمع تشخیص مصلحت نظام در آن سال، بازتاب فراوانی در رسانه‌های داخلی و خارجی پیدا کند، چرا که او در این مصاحبه، جملاتی را درباره شرایطش برای کناره‌گیری از فعالیت‌های سیاسی به زبان آورد که تا قبل از آن به هیچ رسانه‌ای نگفته بود.

همچنین کتاب دیگر این ناشر با عنوان «عمق فرهنگی، نگاهی به سیاست‌های فرهنگی دولت دهم» که دربرگیرنده مصاحبه سیدمحمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با شماره سوم ماهنامه مدیریت ارتباطات است نیز هشت ماه پس از تقاضای صدور مجوز برای انتشار در وضعیتی مشابه به سر می‌برد.


نکته قابل توجه در این زمینه، انتشار متن این دو مصاحبه در این ماهنامه در پایگاه اطلاع‌رسانی آن و نیز بسیاری از سایت‌های خبری در دسترس است. پیگیری درباره این خبر از اداره کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز به اظهار نظر رئیس این اداره مبنی بر ملاحظه این کتاب در روال عادی بررسی آثار در اداره کتاب ختم شد. به گفته اللهیاری این دو کتاب در روال معمول بررسی آثار در این وزارتخانه قرار دارند و فرآیند صدور مجوز آنها همانند سایر آثار خواهد بود.

وی در مورد زمان صدور مجوز انتشار این دو کتاب نیز تنها به بیان جمله «به زودی» اکتفا کرد.



به گزارش خبرآنلاین، در بخشی از این گفتگو که با عنوان «مایلم کناره گیری کنم» منتشر شد، می خوانیم:

«انگیزه شما از نگارش آن نامه سرگشاده به مقام معظم رهبری چه بود؟ چه چیزی شما را مجبور به انتشار آن نامه کرده بود؟
دیدم کار بسیار زشتی انجام شد. همه می دانستند که نسبت به دیگر نامزدها بی طرف هستم کاری نداشتم که مردم به چه کسی رأی می دهند. ولی همه می دانستند که روحیه کاری من با این شیوه اداره جامعه سازگار نیست. متأسفانه در مناظره، آقای احمدینژاد حرفهایی را زده بود که غیرواقعی بود. تأسف بیشتر از این بود که همان حرفهای دروغ را پایه تبلیغات خویش قرار دادند و در اجتماعات از آنها سوءاستفاده می کردند. انتظار من و همه دلسوزان واقعی نظام این بود که رهبری عکسالعمل نشان دهند. چون من تنها نبودم. در آن مناظره شما نوعی ستیز با روحانیت را مشاهده کردید که به بهانه مخالفت با من، آقای خاتمی، آقای ناطق نوری و آقای کروبی که رؤسای جمهوری و رؤسای مجلس بودیم، همه دستاوردهای انقلاب را حراج گذاشت و اینگونه القا کرد که روحانیت در اداره جامعه کارایی ندارد. در سالگرد رحلت امام در مرقد به ایشان گفتم حرفهای ناقص گفته اند. ترجیح می دهم خودشان اصلاح کنند وگرنه ناچارم توضیح بدهم. چند روز هم صبر کردم و جوابی ندیدم. پس از آن نامه ای تهیه کردم. چون می بایست جواب آن حرفها داده می شد. می گویند چرا قبل از انتخابات نامه را دادم. این سؤال دیگر سفسطه است چون مگر ایشان هدفی غیر از انتخابات در طرح آن مباحث خلاف واقع داشت؟ نامه را تهیه کردم و در آخرین فرصت قبل از انتخابات که عصر سه شنبه بود، برای رهبری فرستادم. چون اگر سه شنبه می دادم، روزنامه ها چهارشنبه می نوشتند و اگر چهارشنبه می دادم، پنجشنبه کسی حق نداشت بنویسد. چون فرصت تبلیغات تمام می شد. می خواستم جواب آن حرفها را بدهم. در کنار آن کارها، در رفت و آمد و اخبار موثق، شور و اشتیاق مردم را می دیدم. از برنامه های محافل مجریان انتخابات هم خبر داشتم.
به هر حال در همان فرصت باقیمانده برای رهبری معظم فرستادم و متأسفانه در آن فاصله 2 ساعته باقیمانده نامه به ایشان نرسیده بود، چون جوابی به من نرسیده بود. در آخرین لحظاتی که می خواستم خدمت ایشان بروم، منتشر کردم. وقتی رفتم، ایشان گفتند: داشتم نامه شما را از روی کامپیوتر می خواندم. یعنی پس از اینکه پخش شده بود هم، هنوز متن اصلی را ندیده بودند.
پرسیدم از نظر شما چگونه بود؟ گفتند: از لحاظ محتوا هیچ ملاحظه ای ندارم و فقط یک نکته دارم که آقای احمدی نژاد شخص شما را به فساد متهم نکرد و درباره بچه های شما گفت. گفتم: فضا به گونه ای بود که اگرچه از من اسم نبرد، اما همه چیز متوجه من شد. ایشان گفتند: واقعاً هیچ ملاحظه ای روی نامه ندارم ولی اگر جای شما بودم، بعد از انتخابات منتشر می کردم. گفتم: خواست خدا بود که شما تا قبل از انتشار نبینید، چون اگر می خواندید و به من می گفتید، منتشر نمی کردم و این مناسب نبود. چون اگر بعد از انتخابات منتشر کنم دو حالت دارد: اگر آقای احمدی نژاد شکست بخورد که درست نیست با ایشان درگیر شوم. چون اخلاقاً کار درستی نیست. اگر هم پیروز شود که اصلاً درست نیست با منتخب مردم درگیر شوم و جشن انتخابات را در کام مردم تلخ کنم ولی الان حق من است که جواب بدهم و دادم. ایشان هم در مقابل این منطق من اعتراض نکرد.»

منبع:خبرانلاین