انجمن اسلامی16 دانشگاه: از برخورد با علی مطهری تا عدم رسیدگی به کهریزک و کوی دانشگاه

چکیده: .آیا دستگاه قضا پس از گذشت بیش از 3 سال برای پرونده های مفتوح بازداشتگاه کهریزک و حمله به کوی دانشگاه تهران و مجتمع مسکونی سبحان و پرونده های که مسوولان با نفوذ سیاسی در آن متهم می باشند هم، […]

چکیده:

.آیا دستگاه قضا پس از گذشت بیش از 3 سال برای پرونده های مفتوح بازداشتگاه کهریزک و حمله به کوی دانشگاه تهران و مجتمع مسکونی سبحان و پرونده های که مسوولان با نفوذ سیاسی در آن متهم می باشند هم، این چنین مصمم، جدی و قاطع برای پیگیری این پرونده ها می باشد؟! آیا واقعا این گونه پرونده ها از آن چنان پیچیدگی برخوردار است که با گذشت بیش از سه سال هنوز ابهامات آن رفع نشده و موعد رسیدگی به آن فرا نرسیده است؟ آیا عدم رسیدگی و هم چنان مفتوح بودن پرونده های این چنینی و پرونده هایی که برخی مسوولان رده بالای دولتی در آن متهم هستند موجب ایجاد شبهه و سوال در ذهن پرسشگر افکار عمومی نمی شود؟

انجمن اسلامی 16دانشگاه نسبت به برخی اقدامات قضایی واکنش نشان دادند، در این بیانیه آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

در روزهای اخیر شاهد برخی اخبار مبنی بر اقدامات قوه قضاییه بوده ایم که تاثیر و واکنشهای متفاوتی را در فضای سیاسی کشور داشته و همچنان ادامه دارد از جمله حکم حبس یکی از فعالان دانشجویی، اعلام جرم علیه یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، فیلتر شدن یکی از سایت های خبری و تحلیلی کشور که به تایید دادستان کل کشور نیز رسیده است و همچنین تعلل در بررسی برخی از پرونده های مهم و حساس که پیرامون این اخبار نکاتی را بر حسب وظیفه ذکر می کنیم .

1. چه فرایندی و چه اتفاقی افتاده است که این چنین آستانه تحمل و نقد پذیری مسوولان دستگاه قضایی پایین آماده که حتی بعنوان مدعی العموم مستقیما ورود کرده و بر علیه نطق یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی اعلام جرم می نماید، ( البته این انتقاد به منزله ی تایید همه صحبت های این نماینده ی مجلس نیست) آیا با این گونه اقدامات حریت وآزادگی و استقلال نمایندگان مجلس شورای اسلامی در برابر قانوندانان قانون شکنی که در این کوی و برزن به کانون های قدرت و ثروت متصل هستند را زیر سوال نمی برد؟ آیا هم اکنون همین مقدار دغدغه مندی و مسوولیت پذیری و استقلال نمایندگان توانسته است اعتماد حد اکثری ملت را برای دفاع از حقوقشان جلب کند؟که با اینگونه اقدام دستگاه قضا دیگر تکلیف مشخص است و شوربختی ما در آنجا بیشتر می شود که نسبت به این موضوع نهادها و احزاب، جریانهای سیاسی، اصحاب رسانه و متاسفانه خود نمایندگان مجلس نیز سکوتی سوال برانگیز و حیرت آور و تاسف بار اختیار کردند و احتمالا به زعم خود در این شرایط که انتقاد هزینه ی این چنینی دارد مصلحت اندیشی و خدای نکرده عافیت طلبی را ارجح دانستند!

2. چگونه می توان باور کرد که برخورد با یک سایت تحلیلی و خبری بر فرض اشتباه و تقصیر، این چنین قهری و سلبی باشد ، یعنی این همه راهکار دیگر نظیر توصیه و ارشاد و تذکر و توبیخ شفاهی و کتبی نبود؟که این چنین می بایست افکار عمومی را حساس و نسبت به فضای آزاد اندیشی و نقد پذیری نظام مخدوش جلوه دهند.

3. جامعه و مردم به دانشجویان به عنوان خط مقدم مطالبه گری و آرمان خواهی می نگرند و فعالین دانشجویی نیز این مسوولیت و بار امانت خطیر خود را در مقاطع مختلف و حساس کشور به خوبی درک کرده و طبیعی است که پرداخت هزینه های این چنینی نمی تواند گامهای استوار و مصمم فعالین دانشجویی در مسیر مطالبه گری و حقیقت طلبی را لحظه ای تحت تاثیر قرار دهد و مطمئنا راهکارهای معقول تر و اثر بخش تری وجود دارد.

4.آیا دستگاه قضا پس از گذشت بیش از 3 سال برای پرونده های مفتوح بازداشتگاه کهریزک و حمله به کوی دانشگاه تهران و مجتمع مسکونی سبحان و پرونده های که مسوولان با نفوذ سیاسی در آن متهم می باشند هم، این چنین مصمم، جدی و قاطع برای پیگیری این پرونده ها می باشد؟! آیا واقعا این گونه پرونده ها از آن چنان پیچیدگی برخوردار است که با گذشت بیش از سه سال هنوز ابهامات آن رفع نشده و موعد رسیدگی به آن فرا نرسیده است؟ آیا عدم رسیدگی و هم چنان مفتوح بودن پرونده های این چنینی و پرونده هایی که برخی مسوولان رده بالای دولتی در آن متهم هستند موجب ایجاد شبهه و سوال در ذهن پرسشگر افکار عمومی نمی شود؟ آیا این برخورد دوگانه دستگاه قضا و حتی برخی دستگاه های نظارتی نسبت به قانون به پای حاکمیت نوشته نمی شود؟ و به راستی چرا حاکمیتی که با خون هزاران شهید و فداکاری هزاران جانباز و ایثارگر و رزمنده به چنین عزت و اقتداری دست یافته است می بایست اسیر دیدگاههای سلیقه ای و شخصی برخی مسوولان باشد؟ و همچنان باید باور کنیم که قانون برای برخی اشخاص مصونیت ویژه قائل نیست؟

گویا دایره افرادی که از نظر برخی از مسوولان و دستگاه ها، "خودی" پنداشته می شوند، بر اساس معیارهای شخصی و سلیقه ا ی ، و یا خدای ناکرده جناحی تعریف شده است ، نه با شاخص های مدنظر رهبری و سیاست های کلی نظام. و آیا نباید افسوس بخوریم که چرا برخی با تنگ نظری های خود به همان اندازه که در کشور آزادی وجود دارد، آگاهانه یا ناآگاهانه و یا خواسته یا ناخواسته نمی گذارند احساس آزادی که بعضا از خود آزادی مهم تر می باشد نیز وجود داشته باشد و از این طریق به اعتماد مردم که بی تردید مهم ترین سرمایه اجتماعی نظام می باشد لطمه وارد شود.

5. انجمن های اسلامی دانشجویان مکررا اعلام داشته اند که فضای سیاسی و اجتماعی کشور نیاز مبرم به انسجام و اتحاد ملی و همدلی دارد که جز با تحمل دیدگاه های مخالف و تضارب آرا در بستر حد اکثری آزاد اندیشی، نقادی و نقد پذیری و اجرای بی کم وکاست قانون با حق و عدالت بدون اجرای گزینشی آن محقق نخواهد شد. لذا خواستاریم مسوولان، مصالح کلی نظام و ملت و منویات مقام معظم رهبری را سرلوحه خود قرار داده و خود را وامدار هیچگونه مصلحت اندیشی کاذب ندانند.

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریعتی

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز

انجمن اسلامی دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه رامین خوزستان

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه فسا

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه پیام نورمشهد

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان

منبع:+

تگ های مطلب:

مطالب مشابه