خاك طوس، بهشت برين

اى خاك طوس، برترى از عرش كردگار

 در تو بود بهشت برين، كاخ زرنگار

وادى طور و قبله اهل حقيقتى

 خلوت‏سراى اهل دل و جاى نقش يار

قدّوسيان به پاس حريمت ز آسمان

 آيند روز و شب، نه يكى، بلكه صد هزار

يك نكته در تو هست كه جمله جهانيان

 در فكر تواند از اين كه چه مقصود كردگار

كى مى‏توان به نكته مبهم رسد كسى

 كو مطّلع نگشت ز تصريح كردگار

تو نقطه پرگارى و پرگار خلايق

 شمعى تو در حقيقت و پروانه بى‏شمار

از عشق، بال و پَر همه سوزند دائماً

 اين عشق موجدش به يقين هست كردگار