سیدابوالحسن: نواب نگاهی متفاوت به رمز وراز پیروزی جریان اعتدال درانتخابات

 

یکی اینکه مردم از افراطگروی در بسیاری از امور خسته شده بودند. فزون شدن شعارهای افراطی در هشت سال گذشته، خاطر بسیاری از مردم را بیهوده رنجانده بود. این شعارهای افراطی در عمل سبب شده بود برخی از مردم احساس یأس و نومیدی کنند. افزون بر این، مصداق‌های افراط در این چند سال که گذشت بسیار است: افراط در تعریف و تمجید، افراط در رد و مذمت و حتی افراط در تخریب دیگران؛

دوم اینکه به رغم شعارهای فریبندة اخلاقی که داده می‌شد همواره بی‌اخلاقی در جامعه رو به گسترش نهاده بود. ریشه بسیاری از این بی اخلاقی‌ها هم در رفتاری بود که از برخی بزرگواران سرمی‌زد؛ بزرگانی که خود باید منادی وحدت بر اساس آموزه‌های اخلاقی دین می‌بودند. نمونة این بی‌اخلاقی‌ها که ممکن بود مملکت را به آشوب بکشد در مجلس شورای اسلامی رخ داد که مورد انتقاد و عتاب شدید رهبری معظم انقلاب قرار گرفت؛

سوم اینکه در این هشت سال که گذشت بسیاری از بزرگان و عزتمندان و دردمندان انقلاب به دلایل واهی، بی‌احترامی و بی‌توجهی به خود دیدند و از آنان هیچ دلجویی صورت نپذیرفت. بی‌توجهی به نظر علمای قم و برانگیختن احساسات ایشان در بسیاری موارد که باید به ایشان رجوع می‌شد، عزل و نصب‌های لحظه‌ای و رعایت نکردن حرمت وزرا در سفر و حضر از نمونه‌های این مسئله است؛

چهارم اظهارنظرهای بی‌اساس در باب معارف دقیق اسلام و عبور از خطوط قرمز مسائل اعتقادی و سیاسی که بزرگان در بسیاری موارد، به خاطر حفظ مصالح نظام در این‌باره سکوت می‌کردند.

پنجم پیشینة فرهنگی غنی مردم ایران و حضور ایشان در جهان اسلام و حتی تساهل و تسامح پادشاهان ایران پیش از اسلام با پیروان سایر ادیان، چهرة عزتمندی از ایران در جهان ساخته بود. به برکت انقلاب اسلامی و حضور امام راحل، آبروی ما در جهان به عنوان یک کشور قدرتمند انقلابی چندبرابر شده بود که متاسفانه به دلیل اظهارنظرهای نسنجیده و کارهای ناشایسته و سفرهای مکرر و بی نتیجه در عرصة بین‌المللی، جایگاه نظام در دید کشورها تنزل پیدا کرد. این اواخر سقوط ارزش پول ملی کشور سبب شده بود منزلت کشور در دیدگاه افراد عامی سراسر دنیا و حتی در کشورهای همجوار و زیارتی، رو به سراشیبی بگذارد.

بسیاری از کارشناسان این پنج علت را از مهم‌ترین دلایل حضور مردم در صحنه انتخابات برای تغییر وضع موجود ارزیابی می‌کنند،.اما به نظر می‌رسد مهم‌ترین رویکرد مردم به نامزد جدید شعار اعتدال وی بوده است. وی شعار اعتدال را بسان عبایی به قامت کرد تا به همگان نشان دهد نه از میان راستی‌هایی آمده که عرصه را بر چپی‌ها تنگ می‌کنند و نه از میان چپی‌هایی است که عرصه را بر راستی‌ها تنگ می‌کنند. او از میان اعتدال‌گرایان آمده است. اعتدال‌گرایی یعنی آنکه همة فعالان در عرصة تصمیم‌گیری حضور فعال داشته باشند.

شاید علت اصلی رویکرد مردم به دکتر حسن روحانی هم این باشد. گزارش‌ها نشان می‌دهد گفتمان بسیاری از مردم در ایام انتخابات با سال‌های گذشته متفاوت بوده است. غالب مردم دیگر در پی آن نبودند که چگونه نامزدی را انتخاب کنند که فلان حزب و جناح تأییدش می‌کند، بلکه مردم در پی آن بودند کسی رأی آورد که گفتمان حکومت حداقلی بر حداکثری را در هم شکند؛ گفتمانی که با غلبة رأی و نظر پنجاه نفر محدود می‌خواست همة اوضاع را در انحصار خود بگیرد.

دست کم سه هزار نفر فعال تأثیرگذار در عرصة سیاست،فرهنگ و اقتصاد در مملکت حضور دارند. فضای غالب در هشت سال گذشته این بود که تنها جریان تمامیت‌خواه ‌بی‌ریشه ای سلطه بگستراند که انحصارش در دست پنجاه نفر است. به طور قطع، مملکتی که از میان سه هزار فعال و کنشگر، تنها پنجاه نفرش خودی هستند و باقی خودی‌های غیرخودی شده، چگونه می‌تواند تحریم‌ها را دور بزند و اقتصاد را نجات دهد و در عرصة بین‌الملل تأثیرگذار حضور یابد و در عرصة فرهنگ فاخرانه برخورد کند و به‌عنوان مصلح دینی در جهان اسلام حضور بیابد؟

 

منبع:دین انلاین