این سخن را حاضران به غایبان برسانند

زندگی بشر امروز از صبح تا شب و حتی از شب تا سحر در میان خبر پیچیده شده است

فناوری روز ،ما را جزئی از رسانه جهانی نموده:

در روز ده ها پیامک حاوی اطلاعات از موبایل و ایمیل هر کس فرستاده می شود.

یا صفحات وبلاگ و فیس بوک و...

می پذیریم ماهم جزئی از این رسانه جهانی هستیم. و در واقع در لحظات گوناگون نقش خبرنگار،سردبیر، مدیرمسئول ، یا حتی نویسنده این رسانه جهانی شده ایم .

خوب با این اوصاف آیا ما شرح وظایف یا هدفی معین داریم؟

آیا کسی به عنوان مسئول بالاتر، از ما انتظاری برای مخابره خبری خاص را دارد؟

آیا تا به حال به این فکر کرده ایم که ممکن است کسی از ما چیزی خواسته باشد؟

چه کسی؟

از چه زمان؟

آیا کسی چنین حقی بر گردن ما دارد ؟

آری

او کسی نیست جز بهترین بنده خدا که هر چه فرموده به فرمان خداست

خداوند می فرماید: پيامبر هرگز از روی هوا و هوس حرف نمی زند بلکه هر چه ، در هر مورد و زمينه ای می گويد ، ما به او وحی مي کنيم تا بگويد

اما شاید بگوییم که ما که با پیامبر معاصر نبودیم که فرمان نشر خبری به ما داده باشد

اما آیا مخاطب این جمله کیست؟

آنجا که در غدیر می فرماید:

هان مردمان!

اينك "جانشيني" خود را به عنوان

" امامت" و "وراثت"

به امانت به جای می گذارم در نسل خود تا برپايی روز رستاخيز

و حال، مأموريت تبليغی خود را انجام می دهم

تا برهان باشد

بر هر "شاهد"

و "غايب"

و بر" آنان كه زاده شده"

يا "نشده اند"

و "بر تمامی مردمان"

"هر کس من مولی و صاحب اختیار اویم این علی مولی و صاحب اختیار اوست"

پس بايسته است اين سخن را حاضران به غايبان و پدران به فرزندان تا قیامت برسانند