چکیده:
آیت الله شیخ عیسی قاسم در آغاز خطبه دوم نماز جمعه در روز چهارم فروردین در واکنش به خبر کذبی که روزنامه بحرینی البلاد درباره درخواستش از ارتش سوریه مبنی بر کشتار مخالفان حکومت پاسخ داده بود که با توجه به فضای موجود در کشورهای عربی بر ضد بشار اسد، که قصد داشته جنبش بحرین را به زعم خود مخدوش کنند... 
شفاف: سایت خبری بیبی سی، روز یازده فروردین در گزارشی از بحرین مدعی شد که «آیت الله عیسی احمد قاسم در خطبههای نماز جمعه خود حتی با حکومت بشار اسد مخالف کرد و اعلام کرد که مبارزه مردم سوریه و بحرین شبیه به هم است» به فاصله سه روز پس از این گزارش یک سایت خبری داخلی عینا همان گزارش را با تیتر «رهبر شیعیان بحرین: مبارزه با بشار اسد، شبیه مبارزه با آل خلیفه است» تکرار کرد. و این گونه القا کرد که رهبر شیعیان بحرین با ایران دچار اختلاف است. و حامی مخالفان بشار اسد است. اما اصل ماجرا چیز دیگری بود.
آیت الله شیخ عیسی قاسم در آغاز خطبه دوم نماز جمعه در روز چهارم فروردین در واکنش به خبر کذبی که روزنامه بحرینی البلاد درباره درخواستش از ارتش سوریه مبنی بر کشتار مخالفان حکومت پاسخ داده بود که با توجه به فضای موجود در کشورهای عربی بر ضد بشار اسد، که قصد داشته جنبش بحرین را به زعم خود مخدوش کنند گفته شده است. شیخ عیسی قاسم هیچ اشارهای به بشار اسد و نظام سوریه نکرده و به طور کلی بحث مشروعیت مردمی در تمام کشورهای منطقه مطرح شده است.
«برخی مطبوعات محلی و نویسندگان محترم که قلم خود را در خدمت سیاست ظالمانه و علیه مردم و در جهت سلب حقوق و آزادی مردم و سوء استفاده از مردان و زنان آزاده قرار دادهاند این سؤال را مطرح کردهاند که این منبر چه ربطی به اتفاقات اسفبار سوریه دارد؟
البته آنها خودشان پاسخ مورد نظر خود را به این سؤال دادهاند. منشأ تمام این کارها نفوس بیمار و نیتهای فاسد و پلید و رویارویی با جنبشهای محلی است. این امور بستری فراهم میکند که قلمهای خائن آنها گازهای مسموم را به فضای داخلی بدمد البته به همان اندازه که دیگران نیز این فضا را مسموم کردهاند.
اما این سؤالها هرگز نمیتواند منبر این مسجد را آشفته کند، موضع ما واحد است و عین عدالت است و با اختلاف مکان و زمان تغییر نمیکند. ما طرفدار آزادی ملتها و حق آنها در تعیین سرنوشت خود هستیم و بر این باوریم که حکومتی که مورد رضایت مردم نباشد قانونی نیست و هیچ دولتی حق ندارد خود را بر مردم تحمیل کند. ما طرفدار حق مردم مصر و تونس و لیبی و یمن و سوریه و بحرین و ملتهای دیگر خلیج و تمام ملتهای جهان در تعیین حکومت و تعیین سرنوشت خود و برخورداری از آزادی و کرامت هستیم و برای ملتهای دیگر چیزی غیر از خواسته خود برای بحرین نداریم و آن عبارت است از انتخاب روش مسالمت آمیز و اینکه تمامی کشورهای اسلامی به بیگانگان اجازه دخالت در امور خود و تعیین سرنوشت مسلمانان و تسلط بر ثروت و سرنوشت مسلمانان را ندهند.
موضع کلی این منبر و مسجد در مورد تمام مسایل عربی همین است. شما اکنون شاهد هستید که رسیدگی به اتفاقات داخلی و امور مردم، تمام کشورهای عربی را از پرداختن به مسایل کشورهای دیگر بازداشته اگرچه نسبت به کشورهای دیگر بیتوجه هم نیستند.
اما کجاست امانتداری و راستگویی این مطبوعات شریف هنگامی که از من نقل میکنند که «وظیفه و ماموریت مقدس ارتش سوریه به زانو در آوردن مردم سوریه و خوارکردن آنها است». این مطلبی است که روزنامه البلاد شماره ۱۲۵۱ یکشنبه ۱۸ ماس ۲۰۱۲ از بنده نقل کرده است.
سخن من چه پنهان و چه آشکار و چه مکتوب، از دور یا از نزدیک یک چیز است:ای آزادگانای بزرگوارانای پرهیزکاران وای اهل تقوی وای مطبوعات محترم!
اول انصاف:
اگر نظامهای سیاسی که بر مردم حکومت میکنند همگی صالح و شایسته باشند و با منافع و حق حاکمیت سیاسی ملت خود هماهنگ باشند و دیدگاه مشترکی با مردم داشته باشند و حق آزادی و حاکمیت سیاسی مردم را محترم بشمارند و در حکومت خود عادل باشند، متحد شدن آنها با نظام دیگر موجب قدرت و عزت و سربلندی و پیشرفت ملتها و محافظت مردم در برابر تمام خطرات و چالشها خواهد بود.
و هر اتحادی که از این نوع باشد و با این شرط یعنی مرجعیت سیاسی مردم همراه باشد موجب قدرت و عزت و پیشرفت مردم و این نظامهای متحد میشود.
اما اتحاد میان نظامهایی که از مردم خود جدا هستند و مرجعیت سیاسی و آزادی و حق حاکمیت و تسلط بر ثروتها و تعیین سرنوشت برای مردم قائل نیستند، مردم دیگر نمیتوانند چنین نظامهایی را موجب قدرت و تقویت خود بپندارند.
قدرت نظامها قدرت ملتها است در صورتی که دیدگاه و بینش و منافع نظامها با ملتها یکی باشد و این نظامها از اراده مردم سرچشمه گرفته باشد و در غیر این صورت قدرت این نظامها به اراده ملتها احترام نمیگذارد و با وجود اینکه بر آزادی پافشاری میکنند اما به محض رسیدن به قدرت با مردم مقابله میکند و در برابر درخواست حق آزادی و حقوق سیاسی آنها ایستادگی میکنند.
اما در منطقه ما در خلیج در کدام بستر سخن از اتحاد به میان میآید تا مردم از آثار مبارک آن دلشاد شوند، در بستر سرکوب جنبشهای مردمی توسط ارتشها در این کشور، مردمی که خواستار اصلاح اوضاع و ایجاد روابط عادلانه در برقراری امنیت و ایجاد زمینههای پیشرفت و شکوفایی هستند.
امروز تمام جهان میداند که ملتها همانند یک گله گوسفند نیستند که بدون اراده خود و بدون اینکه حق اظهار نظر داشته باشند به یک مقصد نامعلوم هدایت شوند، بدون اینکه در مسایل مهم از آنها نظرخواهی شود مانند مساله مهمی همچون ایجاد چنین اتحادی میان نظامها که تاثیر ریشهای و عمیق بر حال و آینده ملتها و آزادی و کرامت و مرجعیت سیاسی آنها دارد. برای اینکه زمینه و مقدمه چنین وحدتی که به سود ملتها باشد ایجاد شود و این وحدت موجب قدرت و عزت امت وبرقراری عدالت و آزادی و کرامت باشد، لازم است که دولتها با مردم منصف باشند و اوضاع سیاسی و حقوقی موجود را اصلاح کنند و جایگاه مردم را محترم بشمارند.
اول انصاف و سپس اصلاحات، و ایجاد واقعیت سیاسی جدیدی که حق حاکمیت مردم را به رسمیت بشناسد و در اینجا نوبت به اتحاد می-رسد تا به سود منطقه و مردم باشد و مردم با آغوش باز از چنین اتحادی استقبال میکنند.
اما اتحادی که بر خلاف میل مردم باشد از آن چیزی به جز ضدیت با مردم و سرکوب حرکتهای آزادی خواهانه فهمیده نمیشود.
منبع:+
بازگشت
|